Al zijn er veel voordelen verbonden aan ETFs - over het algemeen zijn ze goedkoop en helpen ze praktische beleggers directere controle uit te oefenen op hun portefeuille - het niet bezitten ervan is niet nadelig. Wanneer u tevreden bent over uw huidige allocatie van aandelen, obligaties of traditionele beleggingsfondsen dan hoeft u niet over te stappen naar ETFs. Maar wanneer u heeft belegd in een aantal dure beleggingsfondsen of graag individuele aandelen verhandelt, zijn ETFs misschien wel het overwegen waard.
Dus waar zouden ETF’s in uw portefeuille kunnen passen? Eerst enkele woorden vooraf.
Activa-allocatie
Een fundamentele beslissing waar elke belegger mee wordt geconfronteerd is te bepalen hoe hij zijn portefeuille kan spreiden over aandelen, obligaties en andere activa en hoeveel risico hij aankan. Het is belangrijk dit zorgvuldig af te wegen, alleen of samen met een adviseur, om ervoor te zorgen dat u zich goed voelt bij uw activa-allocatie en om de impact van uw beslissing op uw toekomstige vermogen in te schatten onder uiteenlopende scenario’s. De manier waarop u activa verdeelt tussen veiliger beleggingen zoals kwaliteitsobligaties en activa die een hoger risico/hoger rendement inhouden zoals aandelen, zal in grote mate het rendement van uw portefeuille verklaren. En of u hier ’s nachts wakker van ligt, of niet.
Hoewel aandelen op lange termijn beter hebben gepresteerd dan obligaties, zijn ze ook veel volatieler. Over kortere tijdsperiodes beschouwd, is het niet alleen zo dat aandelen minder goed kunnen presteren dan obligaties, maar kan een grote allocatie in aandelen resulteren in een aanzienlijk verlies van de hoofdsom. Voor degenen die van hun beleggingsportefeuille afhankelijk zijn om hun onmiddellijke dagelijkse uitgaven te dekken, kan een dergelijk verlies dramatisch zijn.
Dit is de redenering achter vuistregels als “het percentage van uw portefeuille dat belegd is in obligaties, zou gelijk moeten zijn aan uw leeftijd”. Bij het naderen van de pensioenleeftijd, zullen dergelijke praktijken ervoor zorgen dat een beperkter deel van de portefeuille is blootgesteld aan het risico op grote verliezen.
De activa-allocatie van uw portfolio staat vermoedelijk los van de beleggingsinstrumenten die u kiest om te beleggen in deze activatypes. Aandelen van bedrijven die genoteerd staan op een beurs en overheidsobligaties zijn primaire beleggingsinstrumenten en elk ervan is een afzonderlijke activaklasse. Anderzijds zijn ETFs instrumenten die blootstelling bieden aan verschillende activaklassen.
Net zoals een gemeenschappelijk beleggingsfonds kunnen ETFs beleggers een eigendomsbelang geven in een portefeuille effecten, waaronder aandelen en obligaties. Andere ETFs richten zich vooral op marktsectoren waar maar weinig, of zelfs helemaal niet, wordt gekozen voor gemeenschappelijke beleggingsfondsen. Zo zijn er bijvoorbeeld niet-gediversifieerde ETFs die derivaatcontracten op grondstoffen of valuta´s aanhouden.
Los van de kosten en kenmerken die per instrument verschillen , wordt de activa-allocatie van uw portefeuille bepaald door de onderliggende aangehouden instrumenten – aandelen, obligaties, grondstoffen, enzovoorts.
Voordelen van ETFs
De voordelen van het aanhouden van ETFs zijn gelijk aan de voordelen van het aanhouden van traditionele beleggingsfondsen. Ze bieden een goedkope manier om meer te diversifiëren zonder honderden individuele aandelen of obligaties te hoeven kopen. Maar hoewel ETFs in tal van opzichten te vergelijken zijn met beleggingsfondsen, zijn er een ook een aantal verschillen. Waar traditionele fondsen rechtstreeks bij het fondshuis worden gekocht en verkocht tegen de NAV (net asset value of netto fondsvermogen) aan het einde van de dag, worden ETFs gedurende de dag op een beurs verhandeld, net zoals een aandeel.
ETFs hebben over het algemeen lagere kostenpercentages dan traditionele beleggingsfondsen – kosten zijn een bepalende factor voor het rendement – maar de kosten voor beurstransacties zijn voor een ETF weer hoger.
Waar beleggingsfondsen actief lijken te worden beheerd, waardoor beleggers toegang hebben tot professionele money managers, volgen ETFs over het algemeen een marktindex. Deze index kan passief zijn, zoals de S&P 500, of een specifieke strategie weerspiegelen, zoals het enkel kopen van aandelen die dividenden uitkeren of termijncontracten voor levering in de eerstvolgende maand. Het is belangrijk om zowel de blootstelling die een ETF probeert te bieden en de implementatiestrategie die het volgt te begrijpen.
In geval uw portefeuille in hoofdzaak uit beleggingsfondsen bestaat, doet u er goed aan de kostprijs van die fondsen en de totale blootstelling die ze bieden te vergelijken om te bekijken of ETFs een gelijkwaardige blootstelling met een lagere kostprijs kunnen bieden. Goedkope ETFs zouden de kern van uw portefeuille kunnen vormen, terwijl actieve beheerders met een hogere kostprijs bijvoorbeeld gebruikt zouden kunnen worden als satellietbeleggingen.
Wanneer u een meer actieve belegger bent die liever zelf onderzoek doet en aandelen verhandelt, kunt u voordeel halen uit een groot aantal ETFs die blootstelling bieden aan de verschillende marktsectoren, maar ook vrij verhandeld kunnen worden.
Indien u niet geïnteresseerd bent in het zelf verhandelen en tevreden bent met uw huidige portefeuille en de vergoedingsstructuur ervan, is het zinloos ETFs te kopen. Wanneer u gebruik maakt van een financieel adviseur, is het misschien geen slecht idee te vragen of hij of zij de kostenvoordelen heeft overwogen van ETFs versus gelijkaardige gemeenschappelijke beleggingsfondsen die u misschien al in uw bezit hebt.
Dit artikel maakt deel uit van een serie over de basisbeginselen van beleggen in ETFs. Lees ook:
Moet ik overstappen van een traditioneel fonds naar een indexfonds?
Morningstar's Director of Personal Finance Christine Benz vertelt of u een traditioneel indexfonds moet inruilen voor een ETF?
Hoeveel moet ik beleggen in ETFs?
Bij ETFs zijn asset allocatie en diversificatie het belangrijkst.
