Vooruitzichten voor de Amerikaanse economie: inflatie en werkgelegenheid

In 3 etappes loodst Morningstar-econoom Bob Johnson de belegger door verwachtingen voor de Amerikaanse economie. In dit tweede deel inflatie en werkgelegenheid.

Robert Johnson, CFA 21 januari, 2013 | 0:30
Facebook Twitter LinkedIn

  • Zolang de inflatie onder 4 procent blijft moet de VS een nieuwe recessie kunnen vermijden.


Trage wereldeconomie zou de inflatie in 2013 onder de 2 procent kunnen houden
Een milde inflatie zou de consument ook in 2013 opnieuw moeten helpen. Helaas ben ik minder overtuigd van mijn inflatievooruitzichten van 2 procent dan van de meeste andere onderdelen van mijn analyse. De energie- en voedselprijzen samen vertegenwoordigen meer dan 20 procent van de consumptieprijzen en het is vrijwel onmogelijk om deze twee gegevens alleen op basis van economische factoren te voorspellen. De tragere wereldwijde economische groei en de beter beheersbare vraag naar grondstoffen vanuit opkomende markten, lijken erop te wijzen dat tragere voedings- en energieprijzen in 2013 de totale inflatie mogelijk omlaag brengen tot wel 1,5 procent.

Maar de droogte van 2012 en het potentieel van een nieuwe ramp voor landbouwgewassen in 2013, samen met de olieprijzen die meer lijken te worden beïnvloed door geopolitieke gebeurtenissen dan door vraag en aanbod, brengen mij ertoe om aan mijn inflatievooruitzichten ten minste een kleine foutenmarge toe te voegen.

Zolang de inflatie onder de 4 procent blijft, maak ik mij niet al te veel zorgen
Ik kan met enige zekerheid stellen dat zolang de inflatie lager blijft dan circa 4 procent, de consument de drijfkracht achter de economie zal blijven en dat een recessie niet de meest waarschijnlijke uitkomst is. Een hoge inflatie voorspelt vrijwel altijd een recessie. Onthoud ook dat het de totale inflatie is, inclusief de volatiele voedings- en energiesectoren, die telt. Ook al lijken de niveaus van de 'kerninflatie', zonder voedings- en energieprijzen, lager of milder, consumenten moeten toch eten en zich verplaatsen en als er meer geld wordt uitgegeven aan voedsel en brandstof, is er minder geld beschikbaar voor andere uitgaven.

Zorgen over expansieve Fed lijken voorbarig
Hoewel ik het voornamelijk over de inflatie heb gehad als een factor van wereldwijde vraag en aanbod, zijn er toch enkele economen die zich zorgen beginnen te maken over de inflatie als gevolg van een buitensporig soepel beleid van de Federal Reserve. De gesprekken over de begrotingsafgrond moesten een van de meer expan¬sieve initiatieven van de Fed tijdens dit herstel verbergen.

Het meest opmerkelijke stuk informatie in het persbericht van de Fed van december, was wellicht dat aankopen van obligaties met een langere looptijd niet meer hoefden te worden gematcht door de verkoop van obligaties met een kortere looptijd, wat in wezen neerkomt op het drukken van meer geld. Ik wijs er echter op dat de aanhoudend strenge kredietvereisten zouden moeten verhinderen dat de vrijgevigheid van de Fed de infla¬tie in dagelijkse goederen aanwakkert. Op balansen van banken bevinden zich reusachtige bedragen, maar het blijft moeilijk om gekwalificeerde kredietnemers te vinden om ze aan uit te lenen. Tot die kredietnormen veel eenvoudiger worden, blijven prijsstijgingen wellicht beperkt tot woningen, financiële activa en misschien grondstoffen.

Banengroei in de particuliere sector gestaag; groei van 1,8 procent mogelijk
De maandelijkse banenrapporten blijven van maand tot maand grote schommelingen vertonen, maar de gemiddelden op jaarbasis zijn al geruime tijd relatief stabiel op een groei van 1,8 procent. In dit tempo zullen we alle banen die tijdens de recessie verloren zijn gegaan, pas tegen eind 2014 hebben gerecupereerd. De banengroei van 1,8 procent kan echter makkelijk een bbp-groei van meer dan 2 procent ondersteunen door de hogere productiviteitsniveaus. Ter vergelijking: dat vertaalt zich in circa 170.000 banen in de particuliere sector, wat vrijwel overeenstemt met het groeiniveau van 2012.

De grootste bijdragen tot de banengroei werden in 2012 geleverd door de professionele dienstverlening (inclusief uitzendkrachten), het onderwijs, de gezondheidszorg, de detailhandel en de vrijetijdssector (voornamelijk hotels en restaurants).

Ik vermoed dat de gezondheidszorg in 2013 zelfs nog een grotere bijdrage zou kunnen leveren naarmate het effect van de Affordable Care Act duidelijk wordt en die wet gemeengoed wordt.

De banengroei binnen de woningsector en de bouw was in 2012 non-existent, ondanks het hogere aantal nieuwbouwwoningen. Ik vermoed dat de werkgelegenheid in de woningsector en de bouw in 2013 de maandelijkse werkgelegenheidsberichten vooruit zal helpen en wellicht ook gunstig zal zijn voor de uitzendsector. De aanwervingen in de detailhandel waren eind 2012 bijzonder gunstig, maar deze kunnen in het begin van 2013 nog enigszins vertragen alvorens later in het jaar te herstellen.

Werkloosheid zal wellicht dalen
In een volledig statische economie kunnen de circa 2 miljoen gecreëerde banen de werkloosheid terugdringen tot wel 6,5 procent. Maar elk jaar opnieuw betreedt een nieuwe groep afgestudeerden de arbeidsmarkt en gaat een andere groep met pensioen. Het aantal gepensioneerden neemt elk jaar toe naarmate alle babyboomers met pensioen gaan, terwijl het aantal starters op de arbeidsmarkt relatief stabiel blijft, maar nog steeds hoger ligt dan het aantal gepensioneerden.

Toch is het waarschijnlijk dat de netto arbeidsmarkt in 2013 met circa 1 miljoen zal stijgen (in vergelijking met circa 1,3 miljoen in 2012). Dat stemt overeen met een daling in de werkloosheid van een geschatte 7,8 procent in 2012 tot 7,1 procent tegen eind 2013. In dit tempo zou de werkloosheid al eind 2014 onder het waarschuwingspunt van de Fed van 6,5 procent kunnen dalen, wat vroeger is dan de termijn die de Fed momenteel voor ogen heeft.


Lees morgen in het de derde en laatste deel de verwachtingen voor de Amerikaanse economie afgezet tegen de prognoses voor de Europese en Chinese economie.


Lees ook het voorafgaande deel met verwachtingen voor de groei van de Amerikaanse economie en overheids- en consumentenuitgaven


Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Robert Johnson, CFA  Robert Johnson, CFA, is director of economic analysis with Morningstar.

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten