De assetallocatie-specialisten van de fondshuizen buitelen weer over elkaar heen om hun visie op het komende jaar te geven. Heel interessant allemaal, maar hoe relevant is dit eigenlijk?
Voorspellen is lastig
Als er één jaar is waaruit blijkt dat de glazen bol van beleggingsstrategen niet veel beter is dan die van andere beleggers, dan is het wel 2016 geweest. Wie wilde er namelijk eind 2015 in grondstoffen, waarde-aandelen of opkomende markten zitten?
Welke professional had voorzien dat Brexit een feit werd en dat Donald Trump de nieuwe Amerikaanse president zou worden? Welke belegger had gedacht dat de rentes nog lager zouden gaan en dat er tot op heden nog geen enkele renteverhoging van de Amerikaanse centrale bank is geweest? Voorspellen is ontzettend lastig, zeker op zo’n korte termijn als één jaar. Dat geldt voor iedereen.
Daarom kun je je ook afvragen wat je als belegger nou met al die verwachtingen, scenario’s en opinies moet. In mijn optiek niet zo veel. Het jaar 2017 wordt er weer eentje van twaalf maanden met in totaal 365 dagen. Dat is wat we zeker weten. Maar als belegger zou je toch verder moeten kijken dan je volledig focussen op zo’n korte periode.
Tips voor 2017 en daarna
Voor beleggers die een langetermijnhorizon hebben zijn de komende twaalf maanden niet erg relevant. Natuurlijk, wat er in die periode gebeurt, kan invloed hebben op het langetermijnplaatje en het kan bijsturing vereisen van het beleggingsplan voor de lange termijn.
Het verschil is dat in zo’n geval een belegger reageert op iets wat daadwerkelijk is gebeurd, in plaats van zich druk te maken over wat er op zo’n korte termijn mogelijk zou kunnen gebeuren. Want zoals 2016 ons leerde, we weten het vaak toch niet.
Dat betekent echter niet dat er geen handvatten zijn waar een langetermijnbelegger zich aan vast kan houden, of misschien wel moet houden wanneer zich in 2017 situaties voordoen die standvastigheid vereisen. Daarom hieronder een aantal tips voor de langetermijnbelegger, die niet alleen in 2017 geldig zijn:
Tip 1: Diversificatie
Beleggen begint met het spreiden van de risico’s in een beleggingsportefeuille. Niet alle eieren in één mandje. Natuurlijk is het mooi wanneer u in 2016 vol had ingezet op grondstoffen, maar was u dan ook in de eerste twee maanden van dit jaar zo blij geweest met uw portefeuille?
Een goed gespreide portefeuille diversifieert het risico, waarmee de kans op een portefeuillecrash wordt verminderd. Een tactiek die beleggers helpt om op de lange termijn een meer gelijkmatig rendement op te bouwen.
Tip 2: Dollar-cost-averaging
Een beleggingsstrategie hoeft niet complex te zijn. Dollar-cost-averaging is daar een mooi voorbeeld van.
Bij deze aanpak investeert een belegger niet op één moment in bepaalde effecten, maar bouwt hij zijn positie stelselmatig op. Dat doet hij door op een vast moment voor een vast bedrag dezelfde effecten te kopen. Bijvoorbeeld door ieder kwartaal voor 500 euro in dezelfde vijf fondsen te beleggen waaruit zijn portefeuille bestaat.
De kracht van deze strategie zit hem in het feit dat wanneer de koersen zijn gedaald, de belegger meer stukken aankoopt, en hij wanneer de koersen zijn gestegen minder stukken krijgt voor dezelfde investering. Beleggers kopen dus verhoudingsgewijs meer wanneer de koersen lager zijn.
Deze strategie klinkt heel saai klinkt en dat is hij ook, maar het creëert een hoge mate van discipline in de portefeuille.
Tip 3: Kijken, kijken niet kopen
Vroeger kreeg een belegger eens per kwartaal of zelfs eenmaal per jaar een overzicht van zijn portefeuille toegestuurd door zijn bank. Tegenwoordig kunnen beleggers hun portefeuille op ieder moment van de dag raadplegen.
Daar is op zich niets mis mee, maar het kan beleggers soms verleiden om een aanpassing te doen vanuit een (korte termijn) ontwikkeling waarvan ze denken dat ze daarop moeten inspelen. Het zorgt voor oplopende handelsactiviteit in een portefeuille en dat is niet gratis.
Hoewel de handelskosten tegenwoordig veel lager liggen dan tien jaar geleden, snoepen transactiekosten nog steeds ongemerkt een deel van het portefeuillerendement af. Daarbij komt dat veel beleggers per saldo geen waarde creëren door te proberen de markt te timen. Beleggers kunnen dus beter vasthouden aan hun langetermijnbeleggingsplan en hun online account vooral gebruiken waarvoor het is bedoeld: om inzage te geven in de portefeuille.
Tip 4: Risico = kans
Veel beleggers worden nerveus wanneer er hoge volatiliteit is. Wanneer de markt overstuur raakt en koersen hard dalen, stijgen risico-indicatoren zoals de standaarddeviatie en de VIX-index. Achteraf blijkt vaak dat dit juist de ideale momenten waren om posities bij te kopen.
Beleggers doen vaak echter het tegenovergestelde. De historie laat echter zien dat wanneer de risico’s het hoogst lijken, de kansen het grootst zijn. Een dollar-cost-averaging strategie profiteert daar al automatisch van, maar het kunnen ook interessante momenten zijn om geld dat aan de zijlijn stond juist op die momenten in te zetten.
Tip 5: Voor wie toch iets wil kopen in 2017
Beleggers die toch iets willen doen in hun portefeuille, dienen zoals altijd hun huiswerk goed te maken. Dat vereist veel tijd en energie. Veel beleggers kiezen daarom vaak voor een beleggingsfonds. Een beleggingsfonds is een gemaksproduct, maar dat wordt het pas nadat het juiste beleggingsfonds is geselecteerd. En dat is geen makkelijke opgave, want het vereist gedegen onderzoek.
Beleggers die voor de lange termijn in fondsen willen beleggen, kunnen de Morningstar Analyst Rating, afgegeven door de fondsanalisten van Morningstar, als startpunt nemen voor hun zoektocht. Deze kwalitatieve analyse beoordeelt de fondsen op basis van vijf factoren, te weten de kwaliteit van het beleggingsteam, het beleggingsproces, het fondshuis, het track record en de kostenstructuur.
De fondsen met een Bronze, Silver of Gold rating hebben volgens de analisten de potentie om over een volledige marktcyclus hun benchmark te verslaan. Gaan deze fondsen in 2017 allemaal hun benchmark verslaan? Dat lijkt mij zeer onwaarschijnlijk, maar ook hier geldt: hoe relevant is nu dat ene jaar!
Lees ook eerdere columns van Jeffrey Schumacher:
