Rob Drijkoningen, Gorky Urquieta en 3 fondsmanagers van ING IM’s emerging market debt team vertrekken naar de Amerikaanse vermogensbeheerder Neuberger Berman. Crisis bij ING in Den Haag dat de rust rond zijn fondsen moet zien te bewaren en snel de open plaatsen opvult.
Het is een flinke aderlating voor ING. Emerging market debt (EMD) is een vermogensklasse die momenteel volop in de belangstelling van beleggers staat en vorig jaar een forse inflow zag. Het ING (L) Renta Fund Emerging Markets Debt is één van de paradepaardjes van ING en Drijkoningen was er ‘mister EMD’. Het is alsof Chelsea of Manchester City, twee voetbalclubs bekend om hun vermogende en kooplustige eigenaar, de voorhoede van Ajax in één klap overneemt.
De transfer van Drijkoningen cum suis spreekt tot de verbeelding. Naar de reden van vertrek kan ik slechts gissen, want ik heb de betrokkenen niet gesproken. Is het een nieuwe uitdaging, een buitenlands avontuur, het geld of een combinatie hiervan? De heren zullen er in salaris ongetwijfeld niet op achteruit gaan. ING kon en/of wilde de vijf kennelijk niet kost wat kost behouden.
Hoe zou de sfeer nu zijn bij het EMD-team? Is er ontgoocheling, begrip, afgunst, respect? Wordt er gedacht ‘waarom zij wel en ik niet?’ Zouden er teamleden rondlopen die ook zijn gevraagd, maar het aanbod hebben afgewezen? Niets menselijks is de fondsmanager vreemd.
Schaduwlijstje
De belangrijkste vraag bij deze gebeurtenis is: wat betekent het voor de belegger? Waar het vertrek van Drijkoningen in fondsenland groot nieuws is, zal de particuliere belegger de naam Drijkoningen waarschijnlijk niets zeggen. Die zal veel eerder in het obligatiefonds zijn gestapt vanwege het rendement, de kosten, omdat ING zijn huisbank is of de waardering die Morningstar aan het fonds toekent. Het is de vraag of de beleggende particulier er überhaupt weet van heeft –is ingelicht- dat er nu iemand anders over zijn geld gaat? Morningstar bepleitte recent nog dat fondshuizen transparanter moeten zijn over wie er bij een fonds aan de knoppen draait.
De strategie van ING’s fonds in schuldpapier uit opkomende landen zal onder Sylvain de Ruijter, de nieuwe leider van het EMD-team, heus niet van de ene op de andere dag veranderen. En de portefeuille zal niet rücksichtlos worden omgegooid. Een particuliere belegger moet dan ook geen overhaaste beslissingen nemen. Tegelijkertijd kan het geen kwaad om een schaduwlijstje met vergelijkbare fondsen op te stellen, zodat de belegger alternatieven helder op het netvlies heeft en kan switchen als hij dat noodzakelijk vindt.
Voor institutionele beleggers is het een ander verhaal. Die geven ING een mandaat en stappen er opeens 5 spelbepalers op. Dan is er voor een vermogensbeheerder wel wat uit te leggen om te voorkomen dat er geld uit het fonds wordt teruggehaald. Het gaat bij zulke partijen niet om kleine bedragen.
Het plotselinge vertrek van Drijkoningen doet denken aan het even plotseling opstappen van Tycho van Wijk naar Lazard in 2011, die in zijn kielzog Tjeert Keijzer meenam. Zij beheerden ING Global Opportunities Fund, een ander vlaggenschip van de vermogensbeheerder. Van Wijk was één van de meest succesvolle beleggers van Nederland.
Net als landskampioen Ajax kan ING als het er echt op aan zijn toppers niet behouden, daar verandert een positie als marktleider in Nederland niets aan. Dit geldt trouwens voor alle Nederlandse vermogensbeheerders.
Lees ook
Morningstar zet emerging market debt-fondsen ING ‘under review’