'Strategic beta' ETFs winnen aan populariteit onder beleggers. Daarbij is het aanbod van dit type beleggingsfondsen fors toegenomen en zijn deze ETFs soms behoorlijk complex van samenstelling. Daardoor ontstond volgens Ben Johnson, onderzoeksdirecteur passieve beleggingstrategieën bij Morningstar, de noodzaak om strategic beta ETFs te definiëren en analyseren. “Beleggers moeten met dezelfde mate van zorgvuldigheid strategic beta beleggingsproducten evalueren zoals ze bij actief beheerde beleggingsfondsen doen. Morningstar heeft een classificatiesysteem ontwikkeld om beleggers te helpen beleggingsstrategieën te identificeren die op de grens tussen actief en passief beleggen actief zijn.”
Overigens spreekt Morningstar liever van ‘strategic beta’ dan van ‘smart beta’, omdat die laatste benaming positieve connotaties heeft die niet altijd worden waargemaakt. Alsof andere beleggingstrategieën niet slim, maar dom zouden zijn. Morningstar definieert ‘strategic beta’ als een groep beleggingsfondsen die een speciaal samengestelde index volgt die het rendement probeert te verbeteren en/of het risico wil verkleinen in verhouding tot een standaard index of benchmark. Het is een snelgroeiende activaklasse in het centrum van het actief-passiefspectrum.
Een eenduidige definitie van ‘strategic beta’ is echter niet te geven. Het is eerder een paraplubegrip voor op regels of maatstaven gebaseerde beleggingsstrategieën die geen traditionele naar marktkapitalisatie gewogen index gebruiken. Ze hanteren een daarentegen een index met een alternatieve samenstelling, bijvoorbeeld op basis van volatiliteit, liquiditeit of dividend. Hiermee proberen ze een betere risico-rendementsverhouding te bereiken dan met een conventionele index.
Identificeren, schiften en beoordelen
Beleggers kunnen met Morningstar’s classificatiesysteem strategic beta ETFs identificeren, schiften en beoordelen op drie strategische niveau’s. Het systeem identificeert strategic beta beleggingsfondsen eerst op hun beleggingsstijl, vervolgens op de strategische doelstelling van de onderliggende benchmark en dan op het onderlinge verschil met betrekking tot hun strategische doel.
Er worden de volgende strategie- en substrategieclassificaties onderscheiden:
Op rendement georiënteerd: strategieën die proberen om het rendement te verbeteren of een bepaalde bron voor rendementen proberen te isoleren in verhouding tot een benchmark. In deze categorie zijn substrategieën: waarde, groei, momentum, kwaliteit, grondbeginselen (fundamentals), op dividend geselecteerd/gewogen, op winst gewogen, op omzet gewogen, verwacht rendement, aandeelhoudersrendement en multi-factor.
Op risico georiënteerd: strategieën die proberen om het risiconiveau ten opzichte van de benchmark te vergroten of verkleinen. Substrategiën in deze categorie zijn: minimum volatiliteit/variantie, lage/hoge bèta, risicogewogen, risicopariteit (risk parity), maximum diversificatie en de-correlatie.
Overig: een grote variëteit aan strategieën die niet op rendement of risico zijn georiënteerd. Deze categorie bevat de substrategieën: gelijkgewogen, niet-traditionele grondstoffen, niet-traditionele fixed income en multi-asset.
“Het nieuwe classificatiesysteem voor strategic beta beleggingsproducten helpt beleggers om de mogelijkheden te begrijpen en beter geïnformeerd beleggingsbeslissingen te nemen”, aldus Johnson. “Want strategic beta fondsen omvatten veel verschillende beleggingsstrategieën en beleggers kunnen met het systeem dezelfde strategieën met elkaar vergelijken en ze beoordelen binnen hun Morningstar-categorie.”
Stay tuned: later deze week wordt dieper ingegaan op strategic beta beleggingsfondsen en Morningstar’s classificatiesysteem. Aan bod komen het strategic beta ETF-landschap in Europa en een praktische handleiding om strategic beta fondsen te analyseren.
Lees ook over strategic beta:
Wat is 'smart beta' nou eigenlijk?
Intelligentietest voor smart beta-beleggingsstrategieën
Een verstandige benadering van 'smart beta'
Smarter dan smart