Een simpele stelling ligt aan de basis van fondsmanagement: actief beheerde fondsen moeten zich onderscheiden van hun benchmark om die te kunnen verslaan na aftrek van kosten. Door dit onderscheid te meten, kan het concept ‘active share’ een nuttige tool zijn voor beleggers om inzicht te krijgen in de mate van actief management in hun portefeuille.
Echter, beleggers die active share gebruiken bij hun fondsselectie, moeten zich wel bewust zijn van de eigenschappen en beperkingen van deze tool. Dit zijn de belangrijkste factoren die beleggers in acht moeten nemen bij het gebruiken van active share (het concept is geïntroduceerd in dit artikel):
- Active share biedt inzicht in slechts één dimensie van actief beheer. Actief zijn op aandelenniveau is één kant van de medaille, aangezien ook factor bets gebruikt kunnen worden om van de benchmark af te wijken. Criteria zoals R-kwadraat, tracking error, style bias of portefeuille concentratie kunnen eveneens dienen als maatstaf voor actief management. Daarom bevelen we aan om active share te gebruiken in combinatie met andere maatstaven uit de fondsanalyse-gereedschapskist om een gedegen oordeel te vormen over de mate van actief beheer die is toegepast.
- Active share meet alleen het deel van een fondsvermogen dat anders is belegd dan de benchmark. Het zegt niets over de zorgvuldigheid van die afwijkingen.
- Active share is alleen indicatief voor long-only fondsen die niet beleggen in derivaten, andere fondsen of ETF’s.
- Het niveau van active share hangt sterk af van de benchmark die is geselecteerd. Benchmarks kunnen verschillen als het gaat om aantal posities, wegingsmechanisme en concentratie van de posities. Een hoge active share kan daarom op actief management duiden, maar het kan ook simpelweg de keuze van een onjuiste benchmark aangeven.
- Als een juiste benchmark wordt gehanteerd, dan kan een hoge active share nog steeds style bias of drift in de portefeuille aangeven, wat beleggers kan blootstellen aan onbedoelde of onwenselijke risicofactoren. Zo ontdekten we bijvoorbeeld dat een toename van de active share samenging met een toename van de blootstelling aan lagere marktkapitalisaties. Dat in acht genomen, kan het zinvol zijn om active share te combineren met een analyse op rendementsbasis die nauwkeurig de gevoeligheid meet van een strategie voor stijlfactoren.
- De samenstelling van een benchmark beïnvloedt het niveau van active share. Afhankelijk van risicobeperkingen zal een fondsbeheerder die een zeer geconcentreerde index als benchmark heeft, zoals de MSCI Europe/Energy Index, er niet aan ontkomen om topposities als Total op te nemen in zijn portefeuille. De UCITS 10/40 regel, die managers beperkt tot een maximale positie-omvang van 10% (en hooguit 40% van het vermogen mag in posities tussen 5 en 10% zitten), kan een manager ook beperken in zijn mogelijkheden om zijn positieve visie op een aandeel te laten blijken, of andersom, dwingen om de top-posities in de benchmark onderwogen te houden in de portefeuille.
- Active share meet de activiteit van een portefeuille op een bepaald moment. Hoewel active share niveaus bij de meeste fondsen tamelijk stabiel zijn over langere periodes, kan een verandering van beheerder of van strategie uitdraaien op een forse wijziging van het niveau aan active share. De markt en interne omstandigheden bij het fondshuis kunnen ook van invloed zijn op de actieve keuzes die de fondsbeheerder maakt.
- Naarmate de active share stijgt, wordt ook de spreiding van geannualiseerde extra rendementen, standaarddeviatie, maximale drawdown en tracking error groter. Portefeuilles met een even grote active share kunnen toch verschillen in extra rendement en risico. Dit houdt in dat active share op zichzelf niet voldoende is om alpha te genereren en daardoor moeten beleggers meer research doen om betere fondsen te selecteren.
Hoe word je een slimme gebruiker van active share?
De bovengenoemde eigenschappen en beperkingen in acht genomen, hoe kun je dan een slimme gebruiker van active share worden bij fondsanalyse? We zetten hier enkele aanbevelingen op een rij:
- Een hogere active share is niet per se beter. Fondsen met een hoge active share najagen kan resulteren in het selecteren van de sterkste outperformer, maar ook de slechtste underperformer. Het is aan de deskundigheid van de fondsmanager om de juiste afwijkingen van de index te selecteren die outperformance genereren.
- Wees alert op verschillen in beleggingsstijl ten opzichte van de benchmark en zorg ervoor dat de manager geen onbedoelde keuzes maakt met betrekking tot stijl of omvang.
- Vermijd fondsen die een lage active share en een lage tracking error (Closet Indexer) combineren met bovengemiddelde vergoedingen, aangezien zulke producten weinig kans maken om op lange termijn te outperformen na aftrek van kosten. Beleggers die prestaties willen die dicht bij de benchmark liggen, kunnen het best kiezen voor een goedkoop passief fonds of een actief fonds met een bescheiden kostenniveau.
- Kosten zijn een belangrijke factor en Morningstar heeft eerder al de negatieve relatie tussen kosten en fondsprestaties aangetoond. Beleggers moeten terughoudend zijn met dure fondsen. In algemene zin geldt dat vergoedingen stijgen als de active share stijgt. Maar dat betekent niet dat alle fondsen met een hogere active share ook duurder zijn. In plaats van te kijken naar het absolute niveau van kosten zouden beleggers er goed aan doen om te kijken naar de kosten per eenheid active share als een maatstaf voor eerlijke kostprijs.
Concluderend denken wij dat active share een bruikbare tool voor beleggers kan zijn om de mate van activiteit van een portefeuille te analyseren. Niettemin kan de eenvoud die hem zo aantrekkelijk maakt, tegelijk zijn grootste zwakte vormen.
Bij fondsselectie kan het combineren van active share met risicomaatstaven zoals tracking error zinvol zijn om de beleggingsstijl van een fonds te begrijpen en om zijn prestaties en kwaliteiten te kunnen vergelijken met andere fondsen met eenzelfde stijl. Morningstar’s research toont aan dat risico’s toenemen naarmate de active share groeit, wat beleggers voor een keuze stelt. Het benadrukt de noodzaak om zeer zorgvuldig te zijn bij het selecteren van fondsen met een hoge active share. Om de deskundigheid van het fondshuis te begrijpen, de manier waarop aandelen worden geselecteerd, de manier waarop het risico wordt beheerst, enzovoort, is het uitvoeren van een kwalitatieve analyse als ondersteuning van de kwantitatieve analyse verstandig.
Er zijn verschillende manieren om dit aan te pakken. De kwalitatieve methodologie van Morningstar’s fondsanalisten, zoals vastgelegd in de Morningstar Analyst Rating, geeft daar een voorbeeld van. Lees meer over Morningstar’s kwalitatieve fondsanalyse-methode:
Dit artikel is gebaseerd op de conclusies van Morningstar’s recente onderzoeksrapport 'Active Share in European Large-Cap Funds'. Het is geschreven door de auteurs van de studie: Mathieu Caquineau, CFA, Matias Möttölä, CFA, en Jeffrey Schumacher, CFA.
Dit is het derde artikel in een serie van vier waarin we het thema Active Share behandelen. We leggen uit wat het is, waar u op moet letten en hoe u het kunt gebruiken bij uw beleggingsbeslissingen.
Lees ook de andere delen uit deze serie:
- Deel 1: Het concept active share
- Deel 2: Een hoge active share: pas op met waar je op hoopt
- Deel 4: Kijk uit voor Closet Indexers