De politieke crisis in Italië heeft de volatiliteit op de Europese aandelenmarkten doen oplaaien en stelde de stabiliteit van de Europese Unie op de proef. Het was volgens Zoellinger een periode van snelle opeenvolgende veranderingen.
Andreas Zoellinger (foto) is beheerder van het BGF Euro-Markets fonds dat momenteel Under Review staat na het vertrek van zijn medebeheerder Alice Gaskell. Samen met Gaskell won Zoellinger dit jaar de Morningstar European Fund Manager of the Year Award voor aandelen Europa.
Hoewel in Italië uiteindelijk M5S en Lega een nieuwe regering vormden, blijft het schuldniveau van het land onverminderd hoog en dat kan het marktsentiment in de toekomst blijven beïnvloeden. Dat kan volgens Zoellinger de Europese Centrale Bank (ECB) ertoe aanzetten om zijn stimulerende monetaire maatregelen te heroverwegen en het verruimende beleid voort te zetten tot in 2019. Ondanks het politiek gekrakeel blijft de groei in de eurozone gezond, maar de Italiaanse toestanden hebben de positiviteit wel duidelijk een knauw gegeven.
Volatiliteit biedt kansen
Hoewel zulke situaties lastig zijn voor fondsmanagers om hun fonds doorheen te loodsen, is Zoellinger van mening dat als je vasthoudt aan je proces en de richtlijnen voor de opbouw van je portefeuille, de volatiliteit die politiek risico met zich mee brengt kansen kan creëren vanuit bottom-up perspectief, net zoals we eerder zagen met de Brexit.
Het beleggingsproces van BGF Euro-Markets geeft het fonds een dynamische positionering, hetgeen Zoellinger in staat stelt om kansen te pakken waar hij ze ziet. Per 30 april 2018 was de grootste landenoverweging van het fonds Italië, dat goed was voor 14,72% van de portefeuille tegen 7,81% van de MSCI EMU benchmark.
De directe blootstelling aan Italië bestond uit vijf aandelen: Atlantia, Buzzi Unicem, Enel, FinecoBank en Intesa Sanpaolo. Enel is de grootste actieve positie van het fonds met een overweging van 3,6%, terwijl FinecoBank ook in de top-10 van grootste overwegingen staat met een actieve weging van 2,8%.
Verder zit het Franse telecombedrijf Iliad in portefeuille. Hoewel Frans, belegt Zoellinger erin vanwege de strategie van het bedrijf om de Italiaanse markt te veroveren. Iliad is de op twee na grootste actieve weging van het fonds. De politieke crisis in Italië heeft Zoellingers visie op de bedrijven in zijn portefeuille niet veranderd, en de overweging in Italië blijft dan ook intact.
Banken zijn sleutelfactor
Hoewel banken een sleutelelement zijn voor de Italiaanse aandelenmarkt en een prominente weging hebben in de MSCI EMU Index, is het fonds onderwogen in de bankensector. Maar Zoellinger is er nooit van overtuigd geweest dat de ECB de rente snel fors zou verhogen zodra het monetaire verruimingsbeleid ten einde zou komen, want dat zou een significante impact hebben op slechte leningen van Spaanse en Italiaanse banken.
Zoellinger stelt dat als rentes geleidelijk stijgen, de netto rente-inkomsten voor de banken ook geleidelijk zullen stijgen, zeker als de leningengroei in de eurozone aan de magere kant blijft. Wat banken betreft geeft Zoellinger de voorkeur aan large-cap banken en de enige klassieke Italiaanse bank die hij per april 2018 in portefeuille had was Intesa Sanpaolo.
FinecoBank zit sinds eind 2016 in portefeuille, maar dat is meer een vermogensbeheerder dan een klassieke bank. Volgens Zoellinger loopt het management van de bank voorop in de markt door al vroeg te investeren in een digitaal platform dat tegen alge kosten werkt, waarmee het een voorsprong heeft ten opzichte van traditioneler ingestelde concurrenten.
Zoellinger schat dat FinecoBank 30% van de Italiaanse thuismarkt voor vermogensbeheer kan binnenhalen. De bank profiteert volgens hem van een gunstige kostenstructuur, gediversifieerde omzetbasis en een sterke balans. Hoewel het bedrijf niet immuun is voor opschudding in Italië, is het een andere type financiële instelling dan bijvoorbeeld Intesa Sanpaolo.
Solide prestaties in turbulente tijden
De filosofie en het proces dat Zoellinger toepast brengen hem bij bedrijven van hoge kwaliteit met stabiele kasstromen, financiële discipline en management van hoge kwaliteit. Deze kenmerken hebben gezorgd voor solide prestaties gedurende deze turbulente periode.
Toen de markten in mei 2018 in elkaar zakten nadat de Italiaanse president Sergio Mattarella had besloten om de nominatie van de Eurosceptische minster van Financiën Paola Savona te blokkeren, noteerde BGF Euro-Markets een verlies van 1,27% vergeleken met 2,13% verlies voor de MSCI EMU Index. In de week van 28 mei tot en met 1 juni verloor het fonds 0,42% en daarmee versloeg het de benchmark met 79 basispunten. Dit prestatiepatroon is conform onze verwachtingen, want het fonds heeft een historie opgebouwd van waarde toevoegen voor beleggers in neergaande markten.
Lees meer:
- FMOY 2018: Alice Gaskell en Andreas Zoellinger (BlackRock) zijn beste beleggers in Europese aandelen
- Italië: volatiliteit op korte termijn, maar macro-klimaat is gunstig