De 26e UN Climate Change Conference of the Parties, ofwel COP26, die afgelopen zondag van start is gegaan, draait om de vraag hoe de wereld de klimaatcrisis wil aanpakken.
Om het doel van per saldo nul CO2 uitstoot te bereiken in 2050 moeten niet alleen landen en bedrijven actie ondernemen, maar ook fondsbeheerders kunnen hun steentje bijdragen door de keuzes die zij maken. Zij staan ook onder toenemende druk van hun eindbeleggers die willen weten hoe hun fondshuis en -beheerders hun belegd vermogen gaan beschermen tegen de risico's van klimaatverandering en hoe zij kunnen en willen bijdragen aan het versnellen van de energietransitie.
Hier volgen drie concrete stappen die fondsmanagers en vermogensbeheerders kunnen zetten om de klimaatproblematiek daadwerkelijk aan te pakken en invloed uit te oefenen:
Maak een Net Zero Commitment
Een net zero commitment is een belofte om te beleggen conform het wereldwijde doel om tegen 2050 per saldo nul CO2 uitstoot te realiseren. Sommige asset managers zijn al zo ver, en andere zijn bezig om te evalueren wat zo'n commitment inhoudt en wat ze ervoor moeten doen.
Het Net Zero Asset Managers Initiative vraagt fondshuizen en vermogensbeheerders om hun beleggingen in lijn te brengen met het doel van net zero. Dit initiatief heeft tot dusver 128 partijen aan zich verbonden die samen $4.300 miljard aan assets under management hebben. Na de COP26 conferentie zullen naar verwachting meer marktpartijen bij dit initiatief aansluiten. Hoe meer dat er zijn, hoe krachtiger het signaal naar beleggers dat de beleggingsindustrie de aanpak van klimaatverandering serieus neemt.
Duidelijkheid op fondsniveau
Alle beleggingsfondsen en exchange-traded funds (ETF's) moeten duidelijkheid geven over of en hoe ze klimaatverandering aanpakken. Fondsbeleggers hebben die informatie nodig om gefundeerde beslissingen te nemen over waar ze hun vermogen onderbrengen. Ook asset managers die een net zero commitment hebben uitgesproken moeten gedetailleerde informatie geven over hoe ze die belofte gestand doen in hun beleggingsbeleid en wat dat betekent voor de strategieën van hun fondsen.
Als een fonds klimaatverandering helemaal niet meeneemt in zijn beleggingsbeleid, kan het dat gewoon aangeven, zodat de fondsbelegger weet waar hij aan toe is. Als het dat wel doet, maak dan concreet hoe; sommige fondsen zullen zich richten op het verkleinen van klimaatrisico, en andere zullen investeren in oplossingen en technologieën om klimaatverandering tegen te gaan. Geavanceerdere strategieën kunnen ook beide doen.
De vraag is of dit alles in regelgeving vervat moet worden. Morningstar is daar voorstander van. Als bekendmaking van klimaatrisico gegevens verplicht wordt, dan hebben fondsbeleggers er recht op om te weten hoe fondsen die gegevens gebruiken. Maar gezien de urgentie van de klimaatproblematiek hoeven fondshuizen wat Morningstar betreft niet te wachten op regelgevers; ze kunnen ook zelf het initiatief nemen.
Lanceer méér klimaatfondsen
Fondshuizen en fondsbeheerders kunnen bijdragen aan een oplossing door veel meer klimaatgerichte fondsen op de markt te brengen. En dat doen ze, want dit jaar tot dusver zijn er al 20 nieuwe beleggingsfondsen geïntroduceerd die zich volledig op klimaatkwesties richten. De meeste daarvan beleggen in oplossingen die klimaatverandering proberen te keren.
Een voorbeeld is Generation Investment Management dat Just Climate aankondigde, een fonds dat investeert in bedrijven en projecten die het potentieel hebben om de CO2 uitstoot fors te verlagen. De bedrijven en projecten waar het op mikt worden momenteel nog niet goed bediend door traditionele beleggingsmandaten: "De focus ligt op projecten die een grote impact gaan hebben, maar die nog onvoldoende financiering ontvangen vanuit traditionele fondsen. Als we zulke projecten op het oog hebben, dan passen we de traditionele aanpak toe van financiële maatstaven in termen van risiso en rendement,” aldus Generation's David Blood, die het initiatief leidt. Just Climate heeft een institutionele focus op grote beleggers en zal zelf investeren in (effecten van) projecten die in private handen zijn.
Maar ook fondshuizen en vermogensbeheerders die actief zijn op de retailmarkt zitten of bij kleinere institutionele partijen kunnen vergelijkbare strategieën gaan toepassen. Ze kunnen met enkele grote beleggers beginnen en als het eenmaal loopt, het fonds ook openstellen voor retailbeleggers.
Standaard klimaatfondsen en -ETF's richten zich op beleggen in publiek genoteerde aandelen en obligaties, maar ze mogen tot 15% van hun portefeuille beleggen in illiquide effecten. Als zulke fondsen bereikbaar worden voor een breder publiek van particuliere beleggers, dan zal dat een forse toevloed aan nieuw vermogen richting klimaatgerichte beleggingen mogelijk maken.