Om meer inzicht te geven in de risico’s die je als particuliere belegger loopt bij de drie mijnbouwgiganten Anglo American, Glencore en BHP en in hun huidige posities op de wereldmarkt, geven we een kort resumé per bedrijf aan de hand van de analyse van Morningstar-analist Mathew Hodge.
Glencore: de meest diverse mijnbouwer
Glencore plc (GLEN) is een van de grootste grondstoffenhandelaren én -producenten ter wereld, dankzij de fusie met soortgenoot Xstrata in 2013. Het is ook een van degene met de meest diverse portefeuilles. Zo heeft het grotere belangen in grondstoffen als nikkel, kobalt en koper dan soortgenoten.
En het is niet alleen actief op de grondstoffenmarkt, maar heeft ook een marketingtak, die wat minder hevig reageert op conjuncturele bewegingen. Jammer is wel dat de vraag naar zijn mijnbouwproducten grotendeels gestuurd wordt door één land : China. Dat beperkt natuurlijk de voordelen van zo’n breed gespreid productenaanbod. Zeker nu de Chinese economie minder hard groeit.
Bovendien haalt Glencore maar liefst 80% van zijn ebitda uit mijnbouw. Daarvan is circa 35% afkomstig van koper, 30% van kolen en 25% van zink met nikkel, ijzerlegeringen (metaalmengsels) en olie. Dit betekent dat de marketingtak slechts zorgt voor 20% van de totale ebitda (winst vóór aftrek van rente, belasting, afschrijvingen en afwaarderingen.
Om nog een reden is Glencore een riskant aandeel: veel van de mijnen die het exploiteert liggen in landen waar de politieke (en daarmee de economische) stabiliteit niet bepaald groot is, zoals Congo en Zuid-Afrika. Dat brengt voor beleggers veel onzekerheid met zich mee. Daar staat tegenover dat Glencore wel vooral steenkool van hoge kwaliteit exploiteert, zoals die uit Australië. En daarvan verwacht Morningstar-analist Hodge dat ze tegen voor mijnexploitanten gunstige prijzen verhandeld zullen (blijven) worden, anders dan kolen van lagere kwaliteit, zoals die uit Indonesië en Colombia.
Al met al is Morningstar van mening dat het aandeel Glencore – sinds 2011 beursgenoteerd in Londen – ondergewaardeerd is op de beurs, ook nu het de geschatte reële waarde iets heeft verlaagd. Tegenover een prijs per aandeel van circa 445 pence staat een Fair Value van 570 pence (omgerekend respectievelijk €5,18 en €6,64).
BHP: waarde al ingeprijsd
Ook voor het Australische BHP (BHP), het grootste beursgenoteerde mijnbouwbedrijf ter wereld, geldt dat het zeer afhankelijk is van de vraag vanuit China – en dus van de economische situatie daar. Meer dan 65% van de inkomsten uit verkoop was in het fiscale jaar 2021 afkomstig uit China. En aangezien de piek van de economische groei in dat land ten einde is, verwacht Morningstar-analist Hodge dat BHP’s inkomsten substantieel zullen dalen de komende jaren – vooral die uit ijzererts.
Veel van BHP’s activa liggen geografisch dichtbij de voornaamste afnemers, in Azië, zoals de ijzerertsmijnen en de winning van metallurgische kolen. Dat scheelt in de vervoerskosten – in deze tijden van dure energie een kleine opsteker en een voordeel ten opzichte van de concurrentie. Maar al met al verwacht Morningstar op de middellange termijn dat het rendement op geïnvesteerd vermogen rond de nul zal schommelen – als je rekening houdt met de verwachte afwaarderingen.
BHP heeft een veel minder gediversificeerde business dan Glencore: de onderneming bestaat uit vier divisies, één voor ijzererts, koper, olie en metallurgische kolen (die gebruikt worden voor de productie van staal). Voor zijn kleine belang in nikkel en steenkool geldt dat het die wil verkopen, net als zijn belang in de oliebusiness. Uitgaand van de licht verlaagde Fair Value van 38,00 Australische dollars (omgerekend €25,13) is BHP met een actuele koers van 39,90 Australische dollar momenteel niet heel erg overgewaardeerd op de markt, maar fair gewaardeerd.
Anglo American: bijzondere grondstoffen
Tot slot een blik op Anglo American (AAL), dat van de grote spelers het zwaarste getroffen is door de hogere winstafdracht die de regering van Queensland recent instelde. Vandaar dat de Fair Value die Morningstar calculeert voor dit aan de Londense beurs genoteerde aandeel verlaagd is van zo’n 3.350 pence naar 3.200 pence (omgerekend in euro’s van circa €38,98 naar €37,24).
Net als zijn soortgenoten is Anglo American actief in het exploiteren van grondstoffen zoals koper, kolen en ijzererts. Daarnaast heeft het echter ook een unieke positie in de exploitatie van platina en palladium. Het concern is goed voor ongeveer een derde van de wereldwijze voorraad aan platina en voor meer dan 20% van de totale voorraad palladium. Maar Anglo American is in nog een opzicht bijzonder: het haalt ook inkomsten uit ruwe diamanten, doordat het voor 80% eigenaar is van De Beers, ’s werelds grootste leverancier van ruwe edelstenen.
Vergeleken met Glencore en BHP staat Anglo American er juist door zijn positie op het gebied van bijzondere grondstoffen beter voor dan soortgenoten als het om de afhankelijkheid van China gaat. Want diamanten en platina behoren tot het type producten dat nodig is voor consumentengoederen; diamanten in sieraden en platina en palladium in katalysatoren in auto's. Met de vraag ernaar zou het daarom beter moeten gaan dan met die naar bijvoorbeeld koper en ijzererts, volgens aandelenanalist Mathew Hodge van Morningstar.
Chinese bruiden overtuigen
Het concern heeft de wind mee omdat het gemiddelde gezinsinkomen in China stijgt en daarmee de vraag naar auto’s en juwelen. Bij elkaar opgeteld verklaren die 80 tot 90% van het totale gebruik van palladium en platina. Voor diamanten en andere edelstenen geldt dat China goed is voor gebruik van ongeveer 10% van de wereldwijde afzet.
Maar de groei van het aantal verkochte juwelen in China is het nog geen gelopen race, volgens Hodge. Diamanten hebben namelijk binnen de Chinese maatschappij nog niet de culturele betekenis en status die ze buiten China hebben – daar valt dus nog het nodige marketingwerk te verrichten, aldus Hodge. Het is echt nog niet zo dat het voor Chinese bruiden traditie is om een diamanten verlovingsring uit te kiezen – zoals in de 20e eeuw gebruikelijk was onder Amerikaanse en Japanse bruiden. Mocht Anglo American in deze missie slagen, dan zou het daar veel profijt van kunnen hebben.
Samengevat is Anglo American net als andere mijnbouwexploitanten een riskant aandeel – zoveel moge na lezing van dit artikel duidelijk zijn. Daar komt nog bij dat het concern een lagere bruto winstmarge heeft dan zijn grootste concurrenten. En dat het veel mijnen in Zuid-Afrika bezit, in politiek opzicht een riskant gebied, gezien de frequente stakingen en de terugkerende roep om nationalisatie van de mijnen.
Daar staat tegenover dat de balans van Anglo American sterk verbeterd is, met een nettoschuld, eind 2020, van iets van $4 miljard (omgerekend zo’n €3,8 miljard). En voor de komende paar jaar verwacht Morningstar dat die balans er alleen nog maar verder op vooruitgaat. Tegelijkertijd is het niet zo dat het aandeel structureel ondergewaardeerd is: de actuele beurskoers van omstreeks 2.900 pence schurkt tegen de Fair Value van 3.200 pence aan.
