Valerio Baselli: Hallo, en welkom bij Morningstar. De Chinese aandelenmarkt herstelt na een lange periode van underperformance. Nu vragen beleggers zich af of dit slechts een flits in de pan is of een echte opleving. Om hierover te praten, word ik vandaag vergezeld door algemeen directeur Howard Wang. Hij is landenspecialist Greater China Equities bij J.P. Morgan Asset Management.
Dus Howard, China, de op een na grootste economie ter wereld, zal naar verwachting in het langzaamste tempo in ongeveer drie decennia groeien. Wat zijn jouw vooruitzichten voor 2023? Denk je dat de Chinese autoriteiten enkele van de belangrijkste problemen van het land zullen kunnen oplossen, bijvoorbeeld de schuldenlast van de lokale overheid die onhoudbaar wordt? En zo ja, hoe?
Howard Wang: Zeker. Ik denk dat als we naar China kijken en als je nadenkt over de macro-economische problemen, de belangrijkste conclusie waartoe we zijn gekomen, is dat veel hiervan door onszelf is veroorzaakt, omdat je een hardhandig optreden tegen onroerend goed hebt gehad, je hebt een reset van de technologieregelgeving ondergaan; en natuurlijk had je de grootse dreigende kwestie van zero-COVID. Omdat al deze problemen door jezelf zijn veroorzaakt of door jezelf zijn gecreëerd, kun je ze ook oplossen en dat is precies wat we nu zien, namelijk dat de Communistische Partij na het partijcongres heel, heel snel op weg is om eigenlijk al dit beleid te ontmantelen dat een enorme overhang heeft veroorzaakt in termen van de perceptie van investeerders van China en in termen van de groei van het bbp. En specifiek, bijvoorbeeld wat betreft de schuld van de lokale overheid die je noemde, is de schuldkwestie van de lokale overheid echt een functie van de financiën op het niveau van de lokale overheid, waaraan onevenredig veel wordt bijgedragen door de verkoop van grond voor de onroerendgoedmarkt.
Dus voor zover de regering nu overgaat tot een ondersteunende houding van de vastgoedmarkt, verwachten we niet dat dit nog veel langer een overhang zal zijn. Met andere woorden, de financiën kunnen zichzelf vrij snel genezen als de vastgoedmarkt zichzelf snel kan genezen. En veel hiervan staat bij uitstek onder de controle van de overheid in termen van haar beleidsstandpunt en in termen van haar naleving van zero-COVID, wat wederom snel aan het afbouwen is, wat zeer bemoedigend is voor de markten.
Baselli: Juist. En zoals u zojuist al zei, is het nul-COVID-beleid een belangrijk probleem geweest in China. De Chinese steden versoepelen nu de beperkingen na ongebruikelijke landelijke protesten. Hoe beoordeel je het huidige politieke risico in China? Zouden de binnenlandse politieke instabiliteit en het arbeidsactivisme volgens u bijvoorbeeld de manier kunnen veranderen waarop buitenlandse bedrijven in China opereren?
Wang: Ik denk dat een van de verhalen over protesten die waarschijnlijk niet genoeg publiciteit krijgen in het Westen, is dat protesten in China eigenlijk heel gewoon zijn, maar meestal gaan ze over lokale kwesties, toch? Mensen die protesteren tegen een vervuilende fabriek in de buurt van hun stad, etcetera, etcetera. Dit zijn kleinere, ingehouden protesten. En wat ongebruikelijk was aan de protesten tegen zero-COVID, was dat het toevallig landelijk was, ook al deden er niet zoveel mensen mee. Dus met andere woorden, als je vooruit rolt, hebben we al een beetje een protestcultuur.
Ik denk echter dat het belangrijkste vanuit protestoogpunt is dat je de legitimiteit van de Communistische Partij niet betwist. Maar als je bijvoorbeeld protesteert tegen de manier waarop een lokale toezichthouder het beleid van de rijksoverheid interpreteert, is dat eigenlijk best oké. En ik denk dat dat precies is wat er gebeurde in het geval van COVID zero: mensen waren niet alleen gefrustreerd vanwege het beleid, maar ook omdat de centrale overheid al een versoepeling van het beleid had afgekondigd, maar lokale overheidsfunctionarissen het niet volgden, en ze waren nog steeds heel strikt vasthouden aan iets dat A was - praktisch niet zo werkbaar, zoals we weten, en dan B - iets dat in feite in strijd was met wat volgens de centrale regering de richting van het land was.
Dus, met andere woorden, als ik hierover nadenk in termen van buitenlandse bedrijven die in China actief zijn of algemene binnenlandse politieke risico's, denk ik niet dat de dingen zo veel zijn veranderd. Ik denk dat het feest heel goed genesteld is waar het is. Ik denk dat de stoel van Xi Jinping buitengewoon veilig is. Dus voor mij gaan de grootste politieke vragen voor China niet zozeer over binnenlandse politiek en binnenlandse stabiliteit, maar over de manier waarop China zich verhoudt tot andere landen, met name de Verenigde Staten en hun bondgenoten. Dat is volgens mij het belangrijkste politieke risico.
En nogmaals, ik denk dat we, net als al dat binnenlands beleid dat op de economie drukte, ook betere tekenen hebben dan de manier waarop Xi Jinping buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders toestaat China te bezoeken, de manier waarop hij zich gedroeg bij de G20, met name tijdens zijn ontmoeting met Joe Biden, nogmaals, denk ik, zijn de zaken op een beter spoor gekomen vanuit het oogpunt van geopolitieke risico's, en wat het binnenlandse politieke risico betreft, denk ik niet dat de dingen zo veel zijn veranderd.
Baselli: Dat is erg interessant. Laten we een ander belangrijk onderwerp aansnijden, zoals je zojuist deed, namelijk de relatie met de VS. Zoals je zei, ontmoetten Joe Biden en Xi Jinping elkaar in november aan de zijlijn van de G20. Het lijkt erop dat de bijeenkomst redelijk goed is verlopen, ondanks de spanningen rond Taiwan. Wat verwacht je vanuit dit oogpunt, de relatie tussen China en de VS? En wat kunnen de gevolgen zijn voor China van een nieuwe clash met Washington?
Wang: Ik denk dat we nu sterk in een fase zitten waarin de Verenigde Staten en China zich marginaal van elkaar zullen loskoppelen. We bevinden ons nu ook in een fase waarin de Verenigde Staten hebben besloten dat ze China niet in de liberale wereldorde kunnen brengen die de Verenigde Staten hebben gedomineerd. China gaat bestaan binnen internationale organisaties. China gelooft sterk in de WTO, de WHO, de Verenigde Naties. Maar China koopt niet noodzakelijk alle componenten van de liberale wereldorde in. Dus we bevinden ons nu in die fase waarin we de twee landen meer parallel zullen zien bewegen. Ze zullen altijd van elkaar afhankelijk zijn. De G20-bijeenkomst – de zijlijn van de G20-bijeenkomst heeft dat, denk ik, echt onder de aandacht gebracht.
De VS en China zullen van elkaar afhankelijk zijn, ze zullen geïntegreerd zijn, maar ze gaan hun eigen weg. Terwijl ik denk dat toen China enkele jaren geleden tot de WTO 20 toetrad, er de verwachting en hoop was dat China meer en meer op de Verenigde Staten zou gaan lijken. Die hoop is nu vervlogen. Maar wat we een paar maanden geleden vreesden, namelijk dat China en de VS in wezen een ijzeren gordijn of een nieuwe koude oorlog zullen hebben, denk ik dat die angst ook ongegrond is.
Dus wat ik zie, is dat ik precies zie waar de Verenigde Staten over hebben gesproken. China en de Verenigde Staten worden concurrenten. Ze zullen enigszins afzonderlijk bestaan, vanuit geopolitiek standpunt. Ze zullen samenkomen voor gemeenschappelijke belangen, of het nu gaat om een gebied als klimaatverandering of waar het heel handig is en een win-winsituatie in bepaalde delen van de economie. Dus mijn verwachting is dat we deze ongemakkelijke werkrelatie zullen hebben, zoals bijvoorbeeld de werkrelatie die je zou kunnen hebben met je collega, die je niet zo mag, maar dat wordt het nieuwe normaal voor de VS en China zolang Xi Jinping aan de macht is en China zich in zijn huidige staat bevindt op een manier waarop het zichzelf gebruikt, op een manier waarop het zich internationaal gedraagt.
Baselli: Ten slotte, de waarderingen van Chinese aandelen zijn op dit moment over het algemeen aantrekkelijk, maar er is nog steeds veel onzekerheid op de middellange en lange termijn. Wat zijn de sectoren die u vandaag het meest aanspreken en hoe kijkt u in het algemeen naar de Chinese aandelenmarkt in 2023?
Wang: Ik denk dat China op de langere termijn voor ons op een vertragend pad zal zitten in termen van economische groei. Ik denk dat hier niet zoveel discussie meer over is. Dus voor ons is de beleggingsstrategie echt opgebouwd rond het vinden van specifieke sectoren of bedrijven die kunnen groeien, ongeacht of de groei van het BBP van China 7%, 5%, 3% of 1% is. Het is duidelijk dat we geen enkele vorm van crisissituatie voor China verwachten, en we verwachten op dit moment niet dat China op enig moment in onze prognoseperiode terugkeert naar hoge groei.
Dus, wat zijn deze sectoren? Ik denk dat een daarvan technologie is, in grote lijnen. Importvervanging, het ontwikkelen van binnenlandse technologiebronnen, dat is natuurlijk iets dat ongelooflijk belangrijk is. En in China is er zelfs een woord voor (niet waarneembaar) – ze willen hun eigen veilige toeleveringsketen voor halfgeleiders. Ze willen graag hun eigen beveiligde software supply chain. En dit is een behoorlijk krachtige megatrend die echt aansluit bij het feit dat China feitelijk een staat van technologische volwassenheid heeft bereikt waar het eigenlijk behoorlijk goede bedrijven kan hebben die in deze sferen opereren en dan heb je dit soort brede geopolitieke kwestie erachter.
Het tweede gebied dat we heel interessant vinden in China, is de CO2-transitie. Dit is een megatrend die zich wereldwijd afspeelt. China is een grootverbruiker van energie. En China is ook een producent van veel van de belangrijkste apparatuur voor hernieuwbare energie, of het nu gaat om zaken als zonne-energie of om andere geavanceerde gebieden. China loopt echt voorop, zowel als producent als als consument van schone energie, en op gebieden als elektrische voertuigen.
En tot slot denk ik dat we vanuit China gezien altijd geïnteresseerd zijn in bedrijven die in China innoveren, en dat zijn toevallig bedrijven op gebieden als consumenten of gezondheidszorg, waar China een bepaalde staat van volwassenheid bereikt, het is niet alleen over meer consumeren, maar het gaat over beter consumeren. Technologische gebieden zijn dus interessant voor ons, met name importvervanging, CO2-transitie en bepaalde gebieden van consumenten- en gezondheidszorg waar Chinese bedrijven innoveren voor de binnenlandse markt. Dit zijn gebieden waarvan we denken dat ze groeigebieden zullen zijn voor zowel 2023 als de langere termijn daarna.
Baselli: Howard, dank je wel voor je tijd vandaag. Dat waarderen we. Bedankt voor het kijken.
