Valerio Baselli: Hallo en welkom bij Morningstar. Kernenergie geniet een opleving in populariteit. Zes maanden na de Russische invasie van Oekraïne besloot de Europese Unie het op te nemen in de EU-taxonomie voor duurzame financiering. Nu bevestigt het Internationaal Energieagentschap dat als de wereld de doelstellingen voor netto nulemissies wil halen, de nucleaire sector in de komende twee decennia in omvang moet verdubbelen.
Vandaag is Rohan Reddy, onderzoeksanalist bij Global X, bij mij om de nieuwe uitdagingen te bespreken waarmee de energiesector en met name de uraniummarkt wordt geconfronteerd. Rohan, de discussie over kernenergie als middel om de klimaatverandering aan te pakken wint terrein, maar blijft tegelijkertijd controversieel. Moeten we echt een toename van de nucleaire productie in de toekomst verwachten? En waar zie je de grootste veranderingen of projecten op dit gebied?
Rohan Reddy: Valerio, het is een geweldige vraag, en ik denk dat het komt op een moment dat uranium en kernenergie veel meer in beeld komen voor de markt als een potentieel schonere energieoplossing. En we zien dat de productie op korte termijn naar verwachting een klein beetje zal stijgen, alleen al vanwege het herstarten van mijnen die eerder gesloten waren toen de prijzen iets lager waren.
Maar we voorzien wel dat de markt in de nabije toekomst nog steeds in een periode van tekort zal verkeren. De verwachting is dus dat de vraag de komende jaren het aanbod zal overtreffen. En dus, hoewel we het aanbod zullen zien toenemen, is er niet genoeg om aan alle vraag te voldoen die online komt vanwege nieuwere kerncentrales en mogelijke herstarts die kunnen komen, maar niet noodzakelijk genoeg zijn om daaraan te voldoen.
We zien veel van deze vraag komen uit voornamelijk de Aziatische regio. Dus China, dat een zeer groot onderdeel is geweest van de groei van kernenergie, zou in de komende decennia mogelijk meer dan 150 reactoren kunnen bijbouwen. Voor de context; vandaag de dag zijn er slechts ongeveer 440 reactoren. China maakt dus een groot deel uit van deze mix. En dan ook andere grote bevolkingscentra zoals India en andere ontwikkelde landen zoals Zuid-Korea en Japan. We verwachten dus dat die regio veel momentum zal opbouwen in de kernenergiemarkten.
Baselli: Dat is heel interessant. En als het om kernenergie gaat, hebben de grootste zorgen natuurlijk betrekking op de veiligheid van energiecentrales en de lange aanlooptijden en enorme kosten die gepaard gaan met het bouwen van nieuwe reactoren. Waar denk je dat de markt op dit punt staat? En ziet u dit als een mogelijk obstakel?
Reddy: Zeker, kernenergie is de afgelopen decennia een beetje onder vuur komen te liggen vanwege enkele spraakmakende incidenten. Maar we zien wel dat er in deze markt de afgelopen decennia veel belangrijke grote verbeteringen zijn doorgevoerd, en het meeste daarvan is te danken aan verbeteringen in technologie, veiligheid en vooral aan de planningskant van dingen en kopen in kernenergie als energiebron. Dus wat we zien is, ook al zijn er enkele landen die misschien niet zo voor kernenergie zijn, dat stigma begint te verdwijnen, vooral wanneer de realiteit begint toe te slaan, zoals deze energiezekerheidscrisis die we staan nu tegenover.
Andere landen, bijvoorbeeld in Europa, die voorheen meer gefocust waren op bijvoorbeeld aardgas, proberen een deel van hun blootstelling aan energie te diversifiëren weg van gebieden die iets risicovoller zijn, zoals Rusland als een macht bron. We zien dus veel ontwikkelingen, maar ook mensen voelen zich meer op hun gemak omdat de technologie in de loop van de tijd begint te verbeteren. En dus zijn er andere ontwikkelingen geweest waar mensen zich meer op hun gemak bij voelen, zoals kleine modulaire reactoren. Deze staan bekend als SMR's en ze zijn in wezen een kleinere bron van kernenergie. Ze genereren niet hetzelfde capaciteitsniveau als een reactor op ware grootte, maar ze zijn iets veiliger qua capaciteit dan misschien een traditionele energiecentrale zou zijn.
Baselli: Laten we het nu hebben over de uraniummarkt. De prijs van uranium piekte vorig jaar, met name tussen februari en april, direct na het uitbreken van de oorlog. Het handelt momenteel rond de $ 39, een stijging van $ 25 drie jaar geleden. Wat is uw prijsprognose voor de middellange termijn en waarom?
Reddy: We denken dat er nog veel te doen is op de uraniummarkt. Dus, zoals u al zei, de prijzen bereikten een dieptepunt een paar jaar geleden, en nu zitten ze nog steeds een beetje hoger, maar niet noodzakelijkerwijs op een punt waar we ons in een volledige bull-cyclus bevinden. En dus, zelfs als we teruggaan naar jaren zoals 2005 tot 2007, wat de laatste echte grote uranium-bullcyclus was, gingen de prijzen zelfs in de driedubbele cijfers. En dus, niet noodzakelijkerwijs zeggend dat het dat punt zal bereiken, maar we denken dat er hier veel ruimte is om mogelijk $ 70, $ 80, mogelijk zelfs $ 90 per pond aan uranium te krijgen. En dus is een deel daarvan alleen vanwege het kostenaspect dat u noemde, alleen omdat de genivelleerde kosten er behoorlijk aantrekkelijk uitzien in vergelijking met andere stroombronnen.
Dus als een kerncentrale eenmaal normaal online is, kan deze 10, 20 of zelfs meer dan 30 jaar online zijn. En dus, als je nadenkt over hoe je stroom kunt opwekken voor veel grote bevolkingscentra, kan dit een zeer aantrekkelijke oplossing zijn voor overheden en steden. En dus stellen we ons voor dat er veel meer vraag zal komen naar de uraniummarkten. En zoals we al eerder zeiden, omdat het aanbod niet noodzakelijkerwijs in staat is om meteen aan al die vraag te voldoen, moet er veel worden gepland voor nutsvoorzieningen. En dus zullen veel van deze hulpprogramma's opnieuw moeten worden gecontracteerd, en waarvan we denken dat dit een groot deel zal uitmaken van de stijgende prijzen op de lange termijn.
Baselli: Ten slotte, in het geval van uranium, wat is het verschil tussen direct beleggen in de grondstof en in uraniumvoorraden, dus in bedrijven die betrokken zijn bij de mijnbouw? Welke optie lijkt u aantrekkelijker en waarom?
Reddy: Het is een behoorlijk interessante markt. Omdat het niet noodzakelijkerwijs op andere grondstoffen lijkt, heeft het geen erg liquide of ontwikkelde termijnmarkt. En dan is de enige andere echte manier om toegang te krijgen tot bijvoorbeeld spotprijzen, bijvoorbeeld via illiquide vehikels of vehikels met premies of kortingen, bijvoorbeeld via trusts. Er zijn dus niet heel veel gemakkelijke manieren om toegang te krijgen tot spot uranium, noodzakelijkerwijs de meest efficiënte.
Daarom kijken veel beleggers, vooral institutionele beleggers, naar bijvoorbeeld ETF's die blootstelling bieden aan een mandje uraniumaandelen, en deze aandelen kunnen over de hele wereld zijn in landen als Canada, Australië en zelfs andere delen van de wereld. En dus is dat allemaal in een mandje stoppen via een ETF soms de meest effectieve manier om toegang te krijgen tot de uraniummarkten. Want in een periode waarin de prijzen kunnen stijgen, zoals de prijzen vanaf het huidige niveau een beetje zouden kunnen stijgen, hebben zulke aandelen de neiging om vaker sterker te profiteren dan via andere beleggingsmethoden, zoals rechtstreeks via spotprijzen.
Baselli: Heel erg bedankt voor je tijd, Rohan. Voor Morningstar ben ik Valerio Baselli. Bedankt voor het kijken.
