De Italiaanse aandelenindex FTSE MIB telt 40 bedrijven en geen daarvan wordt geleid door een vrouwelijke CEO. Vijf ervan worden geleid door mannen met de voornaam Paolo. In een twist van Morningstar's serie over de ondervertegenwoordiging van vrouwen onder Europese fondsbeheerders, kijken we deze keer naar de schokkend scheve genderbalans bij de CEO-functies van bedrijven in Europese aandelenindices.
Op Internationale Vrouwendag leren we doorgaans veel cijfers en procentuele verdelingen, variërend van loonongelijkheid tot het opnemen van vaderschapsverlof. Die zijn zeker empirisch doorslaggevend, maar de pure absurditeit dat vrouwelijk leiderschap nog geen 10% uitmaakt van het totaal aantal CEO's in Europa, kan het best worden geïllustreerd door het af te zetten tegen hoe vaak veel voorkomende mannelijke voornamen te vinden zijn onder CEO's.
De minst deprimerende plekken op deze landkaart zijn het Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en Kroatië, waar het aandeel vrouwelijke CEO's in de dubbele cijfers ligt en groter is dan dat van respectievelijk Anders, Andrew en Igor. Frankrijk springt er ook uit, met maar liefst drie door vrouwen geleide bedrijven in de CAC 40, nipt beter dan bedrijven onder leiding van Benoits, Bernards en Oliviers.
In Midden-Europa zien we er ondertussen geen lichtpuntjes als het haat om vrouwelijk leiderschap. In Duitsland worden slechts twee DAX-bedrijven door vrouwen geleid, waaronder Fresenius Medical, en zijn er méér mannelijke CEO's die Christian heten dan vrouwelijke CEO's. In Zwitserland hebben alle 20 bedrijven in de SMI index mannen in de topjob.
In Polen hebben twee van de 20 grootste bedrijven in de WIG-index een vrouwelijke CEO, terwijl er geen enkele te vinden is in de Tsjechische PX of de Hongaarse BUX index. Wel wordt eenvijfde van de bedrijven in zowel Praag als Boedapest geleid door Jans en Gabors.
Tussen nu en de volgende Internationale Vrouwendag over een jaar zou je kunnen vergeten dat 34% van de commissarissen bij Europese bedrijven vrouw is. We hopen dat u de veel nijpender situatie in het uitvoerend leiderschap en de nek-aan-nek race tussen Benoits en letterlijk de helft van de Franse bevolking in de gaten houdt.