De 60-40 portefeuille is nog lang niet dood

VIDEO - De 60-40 portefeuille is al vaak doodverklaard, maar steeds weer blijkt die toch te werken. dit jaar is dat dankzij aandelen, want obligaties zijn nog achtergebleven. Morningstar-analist Thomas De Fauw ziet daarom een interessant instapmoment voor obligaties.

Lukas Strobl 25 september, 2023 | 8:49
Facebook Twitter LinkedIn

 

 

Lukas Strobl: De 60-40-portefeuille, waarin een aandelenallocatie van 60% uw rendement op de lange termijn oplevert en een allocatie van 40% in obligaties u beschermt in tijden van volatiliteit, was decennialang een favoriet onder beleggers, maar kende in 2022 een kleine identiteitscrisis, toen beide activaklassen omlaag gingen tijdens de renteverhogingscycli van de centrale banken. Daarna verklaarden commentatoren de strategie snel als dood.

Welnu, ik ben hier met Morningstar Manager Research Analyst, Thomas De Fauw. Thomas, allereerst: hoe is 2023 geweest voor 60-40 beleggers?

Thomas De Fauw: Hoi, Lukas. Nou, het is veel beter geweest. De 60-40-portefeuille is dit jaat tot en met vorige maand met ongeveer 7% gestegen. Dat is een mooi herstel na de scherpe verliezen vorig jaar, maar het is belangrijk om te weten dat al die prestaties dit jaar afkomstig waren van aandelen. Als je kijkt naar de Bloomberg Global Aggregate Index, die hier het obligatiesegment vertegenwoordigt, is die in euro's bijna 1% gedaald en in Amerikaanse dollars een bescheiden 70 basispunten gestegen.

Weet je nog, aan het begin van het jaar voorspelden veel economen een recessie in de VS. Dat is niet uitgekomen. In feite bleek de Amerikaanse economie veel veerkrachtiger dan verwacht, en het einde van de renteverhogingscyclus is een beetje naar voren geschoven. Sinds het begin van het jaar heeft de Fed de beleidsrente met nog eens 100 basispunten verhoogd. Dit heeft duidelijk druk uitgeoefend op de obligatiekoersen. Zo ligt de Amerikaanse 10-jaarsrente nu rond de 4,2%, terwijl deze medio januari nog op 3,4% handelde. Daarmee is het gesprek op de markten verschoven naar de rente die mogelijk langer hoog zal blijven. 

Strobl: Nou, dat klinkt als nog meer slecht nieuws voor obligaties. Moet ik ze dan überhaupt in mijn portefeuille hebben?

De Fauw: Ik denk dat obligaties een belangrijke rol spelen in de portefeuille. Het is nu waarschijnlijk zinvoller dan het is geweest om ze aan te houden. Als je naar kortlopende vastrentende effecten kijkt, kun je een behoorlijk aantrekkelijk nominaal rendement behalen zonder veel krediet- of looptijdrisico te nemen. Als de rente nog iets verder zou stijgen, kun je die opbrengsten herinvesteren. Dus eigenlijk word je vandaag betaald om te wachten. Als u intussen denkt dat we nog steeds op een recessie afstevenen of dat de inflatie daalt en de centrale banken de rente beginnen te verlagen, wil je de rendementen wellicht meerdere jaren vastzetten en dan kun je obligaties met een langere looptijd overwegen. Dat is uiteraard de afweging die actieve managers dagelijks moeten maken. 

Strobl: Het lijkt erop dat zelfs economen daar niet zeker van zijn. Ze zijn ongeveer gelijk verdeeld over de waarschijnlijkheid van een Amerikaanse recessie in het komende jaar, en ik ben niet van plan om die dobbelstenen te gooien. Dus, wat zijn je favoriete fondsen die de allocatie voor mij kunnen doen?

De Fauw: We behandelen dus verschillende actief beheerde multi-activafondsen. Vandaag bespreek ik er twee die de 60-40-portefeuille als benchmark gebruiken. De eerste is de T. Rowe Price Global Allocation-strategie, die wordt beheerd door Charles Shriver en Toby Thompson. De twee managers worden ondersteund door een groot multi-assetteam van in totaal ruim 80 mensen, en het is dit team dat de allocatiebeslissingen neemt. Ze nemen een actieve houding aan, maar wijken zelden substantieel af van de neutrale weging van het fonds van 60% in wereldwijde aandelen, 28% in vastrentende waarden en vervolgens 12% in contanten en alternatieven. Deze portefeuille heeft ongeveer 15 onderliggende strategieën, die allemaal worden beheerd door verschillende teams bij T. Rowe Price. Aan de aandelenkant wordt bijvoorbeeld gealloceerd naar regionale strategieën, waaronder de waarde van Amerikaanse large-caps en de groei van Amerikaanse large-caps. En binnen de vastrentende waarden is er, naast investment-grade effecten, ook ruimte voor high-yield obligaties en obligaties uit opkomende markten.

Het tweede fonds, dat een vergelijkbare naam heeft, is BlackRock's Global Allocation. Dit is ook een goede keuze voor beleggers die op zoek zijn naar een wereldwijd gediversifieerde portefeuille. De benoeming van CIO Rick Rieder als hoofdmanager in april 2019 heeft voor stabiliteit gezorgd na een reeks managerwisselingen en analistenverloop. Hij en het team hebben het proces en het risicobeheer verbeterd en hanteren nu een meer top-down benadering. In het licht van deze verbeteringen hebben we besloten de procesbeoordeling te verhogen van bovengemiddeld naar hoog.

Strobl: Dank voor deze keuzes, Thomas. Het klinkt alsof de aankonidiging van de dood van de 60-40 portefeuille flink overdreven is. Voor Morningstar ben ik Lukas Strobl.

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Lukas Strobl  is editorial manager voor de regio EMEA bij Morningstar.

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten