Zijn multi-asset inkomensfondsen een goed idee?

Beleggers die op zoek zijn naar inkomsten hebben moeilijke tijden doorgemaakt, maar hun vooruitzichten zien er na een desastreuze periode voor obligaties nu beter uit. Naast obligatie- en geldmarktfondsen bieden tal van fondshuizen ook multi-asset oplossingen aan.

Thomas De Fauw 19 oktober, 2023 | 9:50
Facebook Twitter LinkedIn

De periode van dalende rentes lijkt misschien lang geleden, maar tussen 2009 en 2021 steeg de Bloomberg Global Aggregate Bond index, de bekendste graadmeter voor wereldwijde obligaties met 73,7 procent gemeten in euro’s (een jaarlijks rendement van 4,3 procent). Veel beleggers genoten van deze prijsstijgingen, maar door de dalende rendementen die daarmee gepaard gaan, moesten fondsbeheerders die hun klanten een (vast) inkomen beloven telkens meer (krediet)risico’s nemen om hun doelstellingen te behalen. Bij obligaties geldt dat als de marktrente daalt, de koersen stijgen en het effectieve rendement op bestaande obligaties daalt totdat het overeenkomt met de actuele rentestand op de markt. Op den duur tastte dat ook hun veerkracht in dalende markten aan.

Deze periode van lage rentes kwam tot een einde toen centrale bankiers antwoordden op de oplopende inflatie. Nu de rente sinds begin 2022 snel is gestegen is er geen tekort aan inkomstenmogelijkheden, inclusief het rendement op risicovrije opties zoals contant geld of schuldpapier van hoge kredietwaardigheid. Met verbeterde vooruitzichten voor vastrentende activa en de diversificatie die obligaties brengt, kunnen ook beleggers in multi-asset inkomensfondsen mogelijk profiteren van hogere distributies zonder dat hun beheerders daarbij buitensporige risico’s moeten nemen.

Multi-asset inkomensfondsen zijn mixfondsen die meerdere inkomsten genererende activaklassen zoals dividendaandelen en (hoogrentende) obligaties combineren. Hun eerste doel is om inkomsten te generen, kapitaalgroei komt veelal op de tweede plaats.

Dit product kan daarom gepensioneerden aanspreken die op zoek zijn naar extra inkomen als aanvulling op hun maandelijks pensioen, idealiter zonder direct hun spaargeld aan te spreken. Veel van hen beleggen in de eerste plaats om een comfortabel pensioen veilig te stellen en daarbij hoort een stabiel en duurzaam inkomen na de actieve loopbaan.

 

Niet zonder risico

Echter, de inkomsten uit deze fondsen komen niet zonder extra risico. Traditionele multi-asset fondsen proberen risicovollere activa zoals aandelen te koppelen aan veiligere activa, zoals obligaties van hoge kwaliteit met als doel beleggers te beschermen. Zo nemen beleggers tijdens periodes van economische onzekerheid vaak hun toevlucht tot Amerikaanse staatsobligaties die de correctie in aandelen gedeeltelijk kunnen opvangen.

Dat mislukte echter in 2022, toen beleggers gedreven door stijgende rentevoeten zowel aandelen als obligaties verkochten. In 2023 corrigeerden obligaties verder toen bleek dat de recessie die door veel economen aan het begin van dit jaar werd voorspeld uitbleef en de centrale banken hun beleidsrentes verder optrokken. Er kwam eind vorig jaar niet geheel verrassend veel kritiek op gebalanceerde fondsen die zich niet zouden aanpassen aan de heersende marktomstandigheden, maar betere alternatieven bedenken blijft moeilijk. Over de unieke omstandigheden van het falen schreef ik eerder al een column en die vindt u hier.

 

Het evenwicht ontbreekt soms

Het beoogde evenwicht tussen risicovolle en veiligere activa ontbreekt bij de meeste multi-asset inkomensfondsen door de inkomensgenererende effecten waarop zij zich richten. Vooraleerst bestaan de aandelenportefeuilles meestal uit bedrijven met een bovengemiddeld dividendrendement, veelal waarde aandelen. Verder volgen de vastrentende activa, zoals hoogrentende obligaties en schulden uit opkomende markten, tijdens periodes van onzekerheid doorgaans dezelfde richting als aandelen. Hoe lager de kwaliteit van de obligaties, hoe groter het risico op wanbetaling en die ligt hoger tijdens periodes van economische stress. Dit zagen we heel duidelijk tijdens de zware beurscorrectie in 2020.

Een extreem voorbeeld hiervan is Allianz Income & Growth. Met meer dan 42 miljard dollar onder beheer is het een van de grootste multi-asset inkomensfondsen beschikbaar voor Europese en Aziatische beleggers. Hoewel deze strategie dankzij haar focus op Amerikaanse effecten op de lange termijn een sterk rendement en inkomen kon voorleggen, werden beleggers af en toe geconfronteerd met scherpe koersdalingen zoals in maart 2020 alsook vorig jaar toen het fonds zo’n 19 procent in het rood ging.

Deze strategie streeft ernaar periodiek dividend uit te keren uit een inkomensgerichte portefeuille van elk een derde Amerikaanse aandelen (vooral groeibedrijven), hoogrentende obligaties en converteerbare obligaties. De hoge correlatie tussen die drie activaklassen en de risico’s hierbinnen zorgen voor een extreme gevoeligheid voor spanningen op de beurs.

Het fonds is populair onder Aziatische beleggers. Een fondsklasse beschikbaar voor particuliere beleggers in Singapore keerde het voorbije jaar iedere maand dividend uit voor een totaal van SGD 0,67 of een yield van ruim 8,5% ten opzichte van de NAV prijs aan aanvang van de periode. Echter, beleggers moeten weten dat een groot deel van die uitbetaling gefinancierd wordt door kapitaalwinsten. Morningstar analisten beschouwen de bovenbeschreven aanpak als risicovol en geven de Process pillar een Below Average rating, terwijl het ervaren team achter deze strategie een Above Average score geniet.

 

Natuurlijk inkomen

Inkomensfondsen vormen geen homogene groep. Ze verschillen aanzienlijk, niet alleen per activaklasse, maar ook op basis van het niveau en de frequentie van uitbetalingen. Sommige fondsen hebben dan ook lagere en meer realistische inkomensdoelstellingen. Ze verkiezen bijvoorbeeld enkel uit te betalen wat ze ook effectief wisten te verzamelen uit dividenden en couponbetalingen. Dit wordt vaak ‘natuurlijk inkomen’ genoemd en houdt in dat kapitaalwinsten niet worden aangesproken om distributies op peil te houden of te verhogen.

Gedreven door de hogere aanvangsrendementen heeft zich binnen de vastrentende allocatie een geleidelijke verschuiving plaatsgevonden naar investment-grade obligaties vooral ten koste van hoogrentende obligaties. Dit wil zeggen dat multi-asset inkomensportefeuilles nu vaak minder kredietrisico hebben dan in voorgaande jaren. Tegelijk moeten deze fondsen wel concurreren met obligatie- en geldmarktfondsen. Die laatste kunnen tijdelijk interessant zijn, maar beleggers moeten zich bewust zijn van de herinvesteringsrisico’s en het gebrek aan kapitaal groei.

 

Rol binnen een portefeuille

Het extra risico dat multi-asset inkomensfondsen met zich meebrengen is duidelijk, maar bewuste beleggers kunnen nog steeds gebruik maken van deze strategieën.
Of deze allocatiefondsen een goed idee zijn, hangt voornamelijk af van je behoefte aan extra inkomen en hoeveel volatiliteit je kan verdragen.

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Thomas De Fauw  Is fondsanalist multi-asset fondsen bij Morningstar in Amsterdam.

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten