Nu er meer Europese fondsen voor langetermijnbeleggingen beschikbaar zijn, krijgen Europese beleggers meer mogelijkheden om toegang te krijgen tot particuliere marktstrategieën die voorheen buiten het bereik van een retailpubliek lagen. Private market fondsen zijn echter niet allemaal gelijk gevormd. Beleggers die een ELTIF overwegen, moeten er eerst voor zorgen dat ze deze belangrijke vragen begrijpen:
1. Welke beperkingen zijn er voor het opnemen van geld?
2. Hoeveel kosten rekent het fonds aan beleggers?
3. Hoeveel ervaring heeft de manager in particuliere markten?
4. Is de fondsmanager een goede beheerder van het geld van de belegger?
Hier worden deze overwegingen nader bekeken.
Wat zijn de liquiditeitsbepalingen?
ELTIF’s zijn aanzienlijk minder liquide dan traditionele aandelen- of obligatiefondsen. Private activa - of het nu gaat om aandelen in privébedrijven, leningen of vastgoed zoals gebouwen of infrastructuur - vergen tijd om te kopen en te verkopen. Daarom zijn veel fondsen voor de particuliere markt (en alle ELTIFS onder het oorspronkelijke ELTIF 1.0 regelgevingskader) gestructureerd als closed-end instrumenten die het geïnvesteerde kapitaal voor een bepaald aantal jaren vastzetten. De ELTIF 2.0 regelgeving staat echter toe dat ELTIF’s gestructureerd worden als open-end fondsen (zogeheten evergreen fondsen), met de mogelijkheid om kapitaal doorlopend te beleggen of af te lossen.
Evergreen structuren zijn een snelgroeiend segment van deze markt, omdat ze gemakkelijk in portefeuilles passen naast traditionele open-end fondsen. Maar beleggers moeten de kleine lettertjes lezen om er zeker van te zijn dat ze de liquiditeitsbepalingen begrijpen. Meestal is het mogelijk om in evergreen ELTIF’s te beleggen met intervallen variërend van één keer per maand tot één keer per kwartaal, terwijl opnames beperkter zijn (soms slechts één keer per jaar) en een opzegtermijn vereisen.
Zelfs dan is er geen garantie dat beleggers toegang hebben tot hun kapitaal wanneer ze daarom vragen. Dat komt omdat opnames meestal beperkt zijn tot een bepaalde fractie van de liquiditeitsbuffer van elk fonds, dat is het deel van de portefeuille - meestal rond 20% - dat niet belegd is in activa op lange termijn. Als aflossingsverzoeken de beschikbare liquiditeit overschrijden, kunnen ze niet worden gehonoreerd - een zogenaamde “gating event”. Fund gatings zijn niet ongewoon in privémarkten. Zo zag private market manager Blackstone zich tussen eind 2022 en begin 2024 genoodzaakt om de terugbetalingen van zijn in de VS gevestigde evergreen real estate trust BREIT meer dan een jaar lang te beperken.
Beleggers moeten zich daarom niet alleen informeren over het aankoop- en terugkoopbeleid van het fonds, maar zich ook afvragen of ze bereid zijn om een langere periode zonder toegang tot hun belegde kapitaal te doorstaan. Zelfs als het antwoord ja is, zijn ELTIF’s waarschijnlijk het meest geschikt om een kleine rol te spelen (minder dan 10%) binnen een gediversifieerde portefeuille.
Hoeveel moet ik betalen aan kosten?
Beleggers die een ELTIF kopen, zullen over het algemeen te maken krijgen met hogere vergoedingen en een complexere kostenstructuur dan die van traditionele beleggingsfondsen of ETF’s. Dat is niet zo verwonderlijk, aangezien de prijsnormen voor closed-end privémarktvehikels (zelfs degene die op de markt worden gebracht voor institutionele beleggers) hoog blijven in vergelijking met fondsen op de publieke markt.
Bovenop de beheerkosten en de eventuele retrocessie (ook standaard bij aankopen van beleggingsfondsen), moeten beleggers alle werkingskosten betalen, zoals administratie-, bewaarnemings- en auditkosten. Deze zijn niet te verwaarlozen, vooral omdat veel beheerders externe bedrijven inschakelen voor het uitvoeren van portefeuillewaarderingen. Als het ELTIF een fund of funds is, betekent dit meestal een tweede laag van vergoedingen bovenop de beheersvergoeding van het fonds. Idealiter zouden beleggers de kosten van de onderliggende holdings van de portefeuille moeten kennen om een nauwkeuriger beeld te krijgen van hoeveel ze echt betalen.
Prestatievergoedingen kunnen echt lastig worden. Hoewel ze minder gebruikelijk zijn geworden voor beleggingsfondsen, blijft het in rekening brengen van “carried interest” (een percentage van de gerealiseerde winst) de norm voor particuliere marktfondsen, waaronder ELTIF’s. Volgens onze analyse incasseert het typische “evergreen” ELTIF elk jaar ongeveer 10% van elke outperformance boven een bepaalde hurdle rate. Volgens onze analyse incasseert het typische evergreen ELTIF elk jaar ruwweg 10% van elke outperformance boven een bepaalde hurdle rate. Deze hurdle rates zijn meestal statisch en variëren tussen 5% en 8%. Dat is goedkoper dan de traditionele “2 en 20” structuur die gebruikelijk is voor private equity fondsen (een beheervergoeding van 2% en een prestatievergoeding van 20%). Toch zijn statische hurdle rates minder beleggersvriendelijk dan de benchmark-gerelateerde hurdle rates die gebruikelijker zijn in de markt van beleggingsfondsen, die managers alleen belonen als ze beter presteren dan de bredere markt.
Beleggers moeten op hun hoede zijn voor een aantal van de meest flagrante prijsmodellen in het ELTIF-landschap. We raden aan om fondsen te mijden die prestatievergoedingen berekenen op het rendement van elke individuele belegging in het fonds (zogenaamde “deal-by-deal carry”) in plaats van op het rendement van de totale portefeuille. Deze structuur stelt beheerders in staat om in theorie prestatievergoedingen op te leggen, zelfs in jaren waarin het fonds als geheel ondermaats presteert. Beleggers moeten ook letten op eenmalige inschrijvingskosten of “kosten voor het creëren van aandelen”, die vaker lijken voor te komen bij ELTIF’s dan bij traditionele beleggingsfondsen.
Beschikt de vermogensbeheerder over de benodigde expertise en middelen?
Nu de belangstelling voor private-marktproducten elke dag toeneemt, is het belangrijk om te bepalen of het investeringsteam van een ELTIF de ervaring, de expertise en het netwerk heeft om de strategie effectief uit te voeren.
Heeft de manager een gevestigd private markets team of een partnerschap met een gerenommeerde externe aanbieder? Hoe beter een team gevestigd is, hoe groter de kans dat het sterke relaties heeft met algemene partners (wat de toegang van beheerders tot mogelijkheden zoals private equity co-investeringen vergroot) of een vertrouwd merk heeft binnen een doelmarktsegment (wat belangrijk is als de manager deals origineert). Ga op zoek naar een vermogensbeheerder met een gevestigd intern team dat investeert in de particuliere markt, of een vermogensbeheerder die het beheer van zijn fondsen in de particuliere markt uitbesteedt aan een subadviseur van hoge kwaliteit met expertise op dit gebied.
Besteedt het beleggingsteam voldoende middelen aan particuliere markten? Beleggen in private activa vereist specifieke vaardigheden en is over het algemeen tijdrovender en complexer dan handelen in liquide, beursgenoteerde activa. Over het algemeen zijn privémarktteams groter dan hun tegenhangers op de openbare markten. Wees voorzichtig met bedrijven waar portfoliomanagers hun tijd verdelen tussen private en publieke strategieën, omdat dit hun middelen te veel kan uitrekken.
Integreert de vermogensbeheerder nog steeds een nieuw team na een recente overname? Overnames komen de laatste jaren steeds vaker voor, nu verschillende traditionele, gediversifieerde vermogensbeheerders speciale private markets boutiques hebben overgenomen. Enkele voorbeelden van het afgelopen jaar zijn Amundi’s aankoop van de in Zürich gevestigde private markets multi-manager boutique Alpha Associates en BlackRock’s overname van de Amerikaanse private credit specialist HPS Investment Partners.
Als fusies goed worden uitgevoerd, kunnen ze zowel de ondernemingen als de fondsbeleggers ten goede komen, maar er zijn ook risico’s aan verbonden. Als er sprake is van een cultuurbotsing tussen beleggingsteams, kunnen pogingen om ze samen te smelten het moreel van het team beïnvloeden en leiden tot uitval. Nu steeds meer traditionele vermogensbeheerders strijden om dezelfde pool van overnamedoelen voor de particuliere markt, neemt bovendien het risico toe dat een overnemende onderneming te veel betaalt voor een transactie of genoegen neemt met een doelwit van mindere kwaliteit. Daarom moeten beleggers extra voorzichtig zijn bij het overwegen van ELTIF’s die worden beheerd door teams die het product zijn van recente fusies, omdat het soms een jaar of langer kan duren om het succes van dergelijke stappen te beoordelen.
Heeft de vermogensbeheerder mijn belangen voor ogen?
Omdat de ELTIF-markt nog nieuw is, kunnen beleggers de track records van managers niet onderzoeken om hun vaardigheden te beoordelen. Maar zoals bij elke fondsbelegging kunnen ze hun kansen op succes vergroten door te kiezen voor beheerders met een staat van dienst die langetermijnrendementen voorrang geven boven kortetermijnwinsten.
Een goede leidraad om dergelijke managers te vinden is de Parent Pillar Rating van Morningstar, een onderdeel van onze Morningstar Medalist Rating voor fondsen. Via deze maatstaf proberen we vermogensbeheerders te identificeren die goed omgaan met het kapitaal van beleggers. Dit omvat kwaliteiten zoals het handhaven van een sterke beleggingscultuur, het alleen lanceren van fondsen op gebieden waar bedrijven expertise in hebben in plaats van in te springen op markttrends, het toepassen van redelijke prijsstrategieën en het sluiten van fondsen wanneer ze capaciteitsproblemen krijgen om het rendement voor bestaande beleggers te beschermen.
Zoek daarnaast naar ELTIF-beheerders die transparantie en eerlijkheid in hun beleid benadrukken. Dit houdt ook in dat ze een duidelijk kader hebben voor de toewijzing van deals over het hele fondsenaanbod van een bedrijf om ervoor te zorgen dat lucratievere privébeleggingen niet naar sommige fondsen worden gestuurd en niet naar andere. Het betekent ook dat er een robuust systeem moet zijn voor de waardering van activa in de portefeuille. Idealiter zouden fondsbedrijven externe waarderingsdiensten moeten inschakelen om objectiviteit te garanderen en hun waarderingsprocessen regelmatig aan controles moeten onderwerpen. Tot slot is het over het algemeen een goed teken als de beheerder van een ELTIF persoonlijk in het fonds is belegt, wat betekent dat hij persoonlijk betrokken is.
De auteur of auteurs hebben geen positie in effecten die in dit artikel genoemd worden. Ontdek meer over Morningstar's redactionele beleid.
