Fondsmanagers gaan op verschillende manieren om met valutarisico’s. In het algemeen worden er slechts op beperkte schaal valutabeslissingen gemaakt en zijn valutaposities vaak ‘open’ (niet afgedekt). Veel fondsmanagers richten zich op de selectie van aandelen of obligaties en vragen zich niet of nauwelijks af hoe ze met valutarisico om zullen gaan. Alhoewel het ongemoeid laten van de valutarisico’s op zich geen slechte zaak is, is er bij lang niet alle fondsen sprake van duidelijkheid of er iets gedaan wordt met valutaposities.
Aandelenfondsen
Aandelenfondsen die het valutarisico geheel afdekken, zijn bij ons niet bekend. Wel zijn er binnen de categorie Aandelen Wereldwijd fondsen te vinden die actief omgaan met valuta’s en door middel van valutabeslissingen trachten een positieve bijdrage te leveren aan het rendement. Dat gebeurt door in meer of mindere mate de valutaposities’s af te laten wijken van de landenverdeling binnen de aandelenportefeuille.
Een fonds dat 50% van zijn vermogen in de VS belegt, kan door een gedeelte van het dollarrisico af te dekken, de valutapositie terugbrengen naar 45% of 40%. Dat aandelenfondsen er niet voor kiezen om grotere valutaposities in te nemen, of valutarisico gehele uit te bannen, komt doordat men niet te veel van zijn benchmark durft, mag of wil afwijken.
Robeco en Fortis Obam zijn fondsen waarvan het duidelijk is dat zij valutaposities gebruiken als één van de instrumenten om de index te proberen te verslaan, in hun jaarverslagen gaan ze op het gevoerde valutabeleid in. Bij een fonds als het Delta Lloyd Investment Fund, ligt dat minder duidelijk. Het fonds kan in prinicpe valutaposities innemen, maar door in het jaarverslag niet in te gaan op valutabeslissingen, blijft de vraag hangen of er van dit instrument gebruik wordt gemaakt.
Bij regiofondsn –als bijvoorbeeld fondsen die in Amerika- beleggen wordt doorgaans minder actief met het valutabeleid omgegaan, valutaposities worden ongemoeid gelaten en valuta worden zelden afgedekt. Het Fortis Amerika Fonds bijvoorbeeld zal alleen in heel uitzonderlijke gevallen valutapositie’s afdekken, zo valt in de Financiële Bijsluiter te lezen.
Obligatiefondsen
Ook bij obligatiefondsen zijn de verschillen tussen het valutabeleid van fondsen groot. Bij het ING Bank Obligatiefonds lezen we bijvoorbeeld niet in de Financiële Bijsluiter of het al dan niet een actief valutabeleid heeft. Uit de prospectus worden we niet veel wijzer: ‘het fonds kan een actief valutamanagement voeren’. Wie kan dat niet?
Bij Rorento kunnen we wel uit de bijsluiter te weten komen dat het fonds een actief valutabeleid hanteert. In het jaarverslag lezen we verder dat het fonds in de standaardsituatie de helft van zijn valutarisico afdekt. Bij de fondsen Alrenta en Lux-o-rente weten we uit de beleggingsdoelstelling dat deze fondsen in beginsel alle valutarisico’s afdekken. De component valutarisico speelt bij deze fondsen nauwelijks een rol
Zelf valutarisico afdekken
Als u –als gevorderde belegger- zelf valutarisico’s wil afdekken bijvoorbeeld omdat u in uw beleggingsportefeuille het dollarrisico veel te groot vindt, of juist tegenovergesteld wil speculeren op herstel van de dollar, heeft u een aantal instrumenten ter beschikking.
Allereerst kunt u op de beurs valuta-opties kopen of een future contract aangaan. De onderliggende bedragen bij een future zijn hoog (contractsomvang is 100 000 euro). Voor maatwerk kunt u bij uw bank terecht door een termijncontract aan te gaan. Wie zich wil indekken tegen een verdere daling van de dollar verkoopt dollars op termijn. Wie een termijncontract van drie maanden aan gaat, krijgt als de dollar inderdaad verder daalt, het verschil tussen de koers van vandaag en de op afloopdatum geldende koers uitbetaald. De kosten van het contract bestaan uit het verschil tussen de rente in de VS en in het eurogebied. Wie wil speculeren op een stijging van de dollar, doet tegenovergestelde en koopt dollars op termijn.
Het werken met futures en termijncontracten is niet bijzonder lastig, maar niet zonder risico. Het voorspellen van wisselkoersen is namelijk moeilijk, en de verliezen op een termijncontract kunnen fors oplopen (als deze niet ter afdekking dient, maar ‘los’ wordt aangeschaft). Gelukkig is het afdekken van valutarisio’s voor langetermijnbeleggers van beperkt belang, wie zal zeggen of de dollar over een paar jaar hoger, lager of op hetzelfde niveau staat als vandaag?
