Stijl in portefeuille

Beleggingsstijl is een thema dat in Europa over de afgelopen jaren enorm aan belang en aandacht heeft gewonnen onder beleggers. Eind jaren negentig lieten zogenoemde groeiaandelen enorme koersstijgingen zien, maar vervolgens namen de laag gewaardeerde aandelen het stokje over.

Freddy van Mulligen 04 maart, 2005 | 15:41
Facebook Twitter LinkedIn

Aandelen zijn op verschillende manieren te groeperen. Zo kun je Amerikaanse aandelen van Nederlandse onderscheiden; de geografische benadering. Weliswaar behalen ondernemingen als Koninklijke Olie en Microsoft beide een groot deel van hun omzet buiten hun zogenoemde thuismarkt, maar toch is Koninlijke Olie een Europese en Microsoft een Amerikaanse onderneming. Evenzo kan een belegger beleggingsmogelijkheden aan de hand van sectoren indelen; een farmaciebedrijf is heel wat anders dan een fabrikant van auto’s.

Een derde manier om onderscheid te maken tussen aandelen is stijl. Het idee achter stijlbeleggen is eenvoudig. Er zijn twee typen aandelen te onderscheiden: groeiaandelen met een hoge verwachte groei en daarom een hoge waardering enerzijds en waarde-aandelen die hun charme vooral moeten hebben van een lage waardering anderzijds. De Engelse en in Nederland ook gebezigde termen voor waarde en groei zijn respectievelijk ‘value’ en ‘growth’.

Het concept waarde versus groei is eenvoudig, maar de uitvoering is wat gecompliceerder. Hoe bepaal je bijvoorbeeld of een aandeel laag gewaardeerd is? En wat moet precies groeien om een growth-aandeel genoemd te worden? En hoe classificeer je een aandeel dat wel heel duur is maar geen (winst)groei laat zien?

Aanpak

Beleggingsstijl is niet alleen een manier om aandelen te classificeren. Voor beleggers is het ook een filosofie, een ‘way of life’. Een groeibelegger zou men kunnen vergelijken met een P.C. Hooftstraat shopper. Hij of zij wil een product dat onovertroffen is qua kwaliteit en uitstraling en de prijs die daarvoor betaald moet worden is van secundair belang.

Een groeibeleggers is gericht op de toekomst en heeft daarvan verwachtingen: welke segmenten kan een onderneming in de markt aanboren en wat zal daarvan de gevolgen zijn voor de groei van de resultaten? Een groeibelegger zal in veel gevallen ook een aanpak hebben die van-boven-naar-beneden is: hoeveel groeit een economie, hoeveel groeit een segment, hoeveel groeit een onderneming?

Een waardebelegger doet niet aan beschouwingen over de toekomst van markten en segmenten, hij is bij de bestudering van ondernemingen vooral geïnteresseerd in de balans. Hij stelt zich de vraag hoeveel de onderneming in zijn huidige vorm waard is en vooral of dat minder is dan de markt er voor over heeft. Hij is een koopjesjager.

Het waarde-beleggen is al tientallen jaren een typisch conservatieve Amerikaanse aanpak. Benjamin Graham wordt wel beschouwd als de grondlegger van deze manier van beleggen terwijl Warren Buffet zijn belangrijkste leerling is. Buffet houdt liever zijn geld in de zak dan dat hij het belegt in een aandeel dat niet ondergewaardeerd is, hoe indrukwekkend de groeicijfers ook zijn.

Stijlmodel

Groei is wat anders dan waarde en wordt ook anders gemeten. Daarnaast hebben aandelen zowel groei- als waardekenmerken; een aandeel kan een lage waardering combineren met een hoge groei. Om dit te onderkennen hebben Morningstar en diverse andere aanbieders modellen voor het bepalen van stijl ontwikkeld met zowel waardefactoren als groeifactoren om uiteindelijk te bepalen welke karaktertrek de doorslag geeft.

Bij de waarde-factoren worden waarderingsmaatstaven gebruikt als koerswinstverhouding, koers-cashflowverhouding, dividendrendement en de koers ten opzichte van de boekwaarde. Bij groeifactoren gaat het om groei van winsten, omzetten en cashflows.

Stijl doet ertoe

Een terechte vraag van veel beleggers is welke stijl op lange termijn het hoogste rendement oplevert. Daar zijn de meningen over verdeeld, feit is wel dat de waardestijl minder risicovol is en dat de prestaties van de waardestijl en de groeistijl door de tijd heen variëren. Eind jaren negentig lagen groeiaandelen en fondsen die daarin belegden op een enorme voorsprong, die inmiddels meer dan ingelopen is door de waarde-aandelen.

Stijl in Nederland

Wie met waarderingsmaatstaven en groeifactoren naar de Nederlandse markt kijkt, zal momenteel veel waarde-aandelen vinden. Nederlandse aandelen – en de financiële waarden in het bijzonder – waren door de jarenlang achterblijvende rendementen behoorlijk goedkoop geworden en zijn nu met een inhaalslag bezig.

Als het gaat om beleggingsfondsen zien we in Europa momenteel eveneens veel beleggingsfondsen die de nadruk op conservatief gefinancierde waarde-aandelen leggen. Een illustratie hierbij is de dividend hype: iedereen wil aandelen met hoge dividenduitkeringen. Dat zijn vaak lager gewaarde waarde-beleggingen. Voorbeelden zijn de fondsen met hoge uitkeringen van ING/Postbank, ABN Amro en SNS, maar ook het small cap fonds Delta Deelnemingen staat zich erop voor dat het hoge dividenden uitkeert.

Het onderscheid tussen waarde en groei blijkt ook uit de gemiddelde rendementen van beleggingsfondsen uit de Morningstar Categorie Aandelen Europa Large Cap. De waardefondsen bleven gemiddeld over de afgelopen drie jaar onveranderd met een beleggingsresultaat van -0,4% terwijl groeifondsen een negatief rendement van 16,5% lieten zien over deze periode.

Wat moet een belegger met beleggingsstijl? Voor het rendement maakt het nogal wat uit in de verschillende perioden of een beleggingsportefeuille overhelt naar de waarde- of de groeistijl. Een belegger die zich bewust is van stijlkenmerken zal enerzijds een goede spreiding kunnen aanbrengen in zijn portefeuille en anderzijds gericht zijn keuzes kunnen maken.

Een laatste vraag moet nog beantwoord: wanneer raakt de groeistijl weer in trek bij beleggers? Die tijd komt steeds dichter bij. Waarde-aandelen zijn inmiddels ten opzichte van hun eigen verleden niet zo heel goedkoop meer als we kijken naar Europese en Amerikaanse markten en groeiaandelen worden met de dag aantrekkelijker. Een echte ommekeer in de markt zal nog wel een paar maanden op zich kunnen laten wachten in een omgeving waarin het vertrouwen van beleggers nog slechts mondjesmaat aan het toenemen is. Maar de mooiste periode voor waardebeleggers lijkt achter ons te liggen.

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Freddy van Mulligen  .

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten