Beursgenoteerd vastgoed was geen veilige haven tijdens het desastreus verlopen afgelopen jaar. Toch wist het Insinger de Beaufort Real Estate Equity Fund de schade te beperken tot een verlies van ongeveer 15%. Hoe kregen ze dit voor elkaar?
Een vaak genoemd voordeel van beleggen in vastgoed is de lage correlatie met aandelen. Door de vaak langdurige huurcontracten is een economische teruggang normaal gesproken niet meteen voelbaar voor deze sector. Toch gaat deze wetmatigheid niet op in de huidige economische crisis, die de kapitaal intensieve vastgoedsector hard raakt.
Onder leiding van Spanje en het Verenigd Koninkrijk halveerden de koersen vorig jaar en presteerde Europees beursgenoteerd vastgoed daarmee zelfs slechter dan de overige aandelen. Met een verlies van bijna 15% presteerde het Insinger de Beaufort Real Estate Equity Fund 30% beter dan vergelijkbare fondsen en verdiende het een FD Morningstar Award voor beste sectorfonds in de categorie aandelen. Vijf mensen zijn dagelijks bezig met het beheren van de portefeuille, waarvan twee zich richten op risico management en twee op het analyseren van aandelen.
Fondsmanager Ryan Dally is sinds oktober vorig jaar werkzaam bij Insinger de Beaufort en heeft onlangs de vorige portefeuillebeheerder vervangen. Twee verschillende benaderingen vormen het beleggingsproces. De verwachtingen voor de vastgoedmarkten van individuele landen bepalen hoeveel in een bepaald land wordt belegd en fundamentele waardering van bedrijven zijn bepalend voor de aandelenselectie.
Volgens Dally zijn de uitzonderlijke prestaties van 2008 in grote lijnen te danken aan drie fundamentele beslissingen. Ten eerste heeft dit fonds te mogelijkheid om short te gaan en gebruik te maken van derivaten om risico’s af te dekken. Door hier gebruik van te maken werd de blootstelling aan de dalende markt verminderd. Ten tweede werd weinig belegd in de slechtste markten, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Als derde reden noemt Dally de focus die de portefeuillebeheerders hebben op bedrijven met een sterke balans en goede beleggingsportefeuille. Dit soort bedrijven zijn de grootste posities en kunnen oplopen tot ongeveer 10% van het beheerd vermogen. Voorbeelden hiervan zijn bedrijven als het Frans/Nederlandse Unibail-Rodamco en het Franse ANF. Een kleiner deel van de portefeuille wordt ingenomen door ‘deep-value’ beleggingen, die in de ogen van de portefeuillebeheerders ondergewaardeerd zijn.