De beste manier voor een belegger om zich tegen inflatie in te dekken is zijn vermogen op slaan in iets waarvan een vaste hoeveelheid bestaat die niet gemakkelijk kan worden gewijzigd. Bij het indekken tegen het risico van inflatie wordt een eigendomsbelang verkozen boven papiergeld.
Een eerste optie is een belegging in aandelen via een fonds zoals Vanguard Total Stock Market ETF (VTI). Er is echter een probleem met aandelenbeleggingen: hoewel de activa en inkomsten van een bedrijf normaal in waarde stijgen, bestaat de kans dat ze in waarde dalen door het negatieve effect van inflatie op de winstgevendheid. Uit sommige schattingen blijkt zelfs een negatieve correlatie tussen aandelenrendementen en inflatie.
Hoewel aandelenkoersen en winsten beide in nominale termen worden uitgedrukt, kan de koers-winstverhouding dalen. Dat is te zien bij olieraffinaderijen die gebukt gaan onder het gegeven dat ze niet in staat zijn de hoge olieprijzen door te rekenen. Op de lange termijn zullen bedrijven en consumenten zich aan de inflatie aanpassen en zouden de nominale aandelenprijzen de hogere inflatie moeten weerspiegelen.
Een soortgelijk argument is aan te voeren voor fondsen die in vastgoed beleggen, zoals iShares Dow Jones US Real Estate (IYR). De waarde van grond houdt doorgaans gelijke tred met de inflatie, maar op de korte termijn kan een door vastgoed veroorzaakte economische ontwrichting een negatief effect hebben op de huurinkomsten.
Een tweede optie voor het indekken tegen inflatie is een belegging in beursgenoteerde grondstoffenfondsen zoals SPDR Gold Shares (GLD). Goud biedt een ideale bescherming omdat het wereldwijde aanbod relatief stabiel is (zeker in vergelijking met op papier geschreven schuldbewijzen). Een voordeel van GLD is dat het fysiek goud inkoopt, in plaats van termijntransacties aan te gaan die kunnen worden beïnvloed door het negatieve rolrendement dat gepaard gaat met contango.
De indekking tegen het inflatierisico mag slechts een klein deel van de activa van een belegger vertegenwoordigen, bijvoorbeeld 5 procent. Maar wellicht is nu niet het juiste moment om goud te kopen. De afgelopen 10 jaar heeft de S&P 500 8 procent verloren, terwijl de goudprijs met 350 procent is gestegen. Het is duidelijk dat die stijging niet kan blijven duren. Met name wanneer grondstoffen geen winstgroei genereren of geen innovatie creëren en de grondstofprijzen de neiging hebben om na een sterke stijging of daling terug te keren naar het gemiddelde ('mean reverting').
Een derde optie van bescherming tegen het inflatierisico is een belegging in obligaties. IShares Barclays TIPS Bond (TIP) heeft obligaties in portefeuille waarvan de nominale waarde stijgt met de inflatie. Het genoteerde rendement van die obligaties lijkt lager dan dat van gewone obligaties, maar dat komt omdat het een reëel rendement betreft dat naderhand wordt verhoogd met het inflatiepercentage.
Zoals hierboven vermeld, is momenteel geen hoge inflatie in deze obligaties ingeprijsd. Vanguard Short-Term Bond ETF (BSV) biedt slechts een nominale rente, geen reële rente met inflatiebescherming, maar omdat deze ETF belegd is in kortlopende obligaties wordt de rente vaak aangepast. Dat betekent dat de rente stijgt wanneer de inflatie stijgt, zodat er weinig kapitaalverlies optreedt. Langlopende obligaties daarentegen kunnen bij een onverwachte inflatie tot een groot kapitaalverlies leiden.
Wie het risico van waardeverlies als gevolg van de waardedaling van een enkele valuta wil beperken, zou een gediversifieerde valutamand kunnen aanhouden. Waarschijnlijk de beste van alle valutagerelateerde ETFs is SPDR DB International Government Inflation-Protected Bond (WIP) die twee vormen van inflatiebescherming biedt: via TIPS-obligaties en via valutadiversificatie. Een valutablootstelling is ook te verkrijgen via iShares MSCI EAFE Index (EFA), hoewel hier hetzelfde probleem geldt als boven, namelijk het ontbreken van een sterke correlatie tussen inflatie en aandelenrendementen.
PowerShares DB G10 Currency Harvest (DBV) biedt een valutablootstelling, maar omdat het een actieve benadering volgt, zijn er geen garanties dat het goed zal presteren wanneer de dollar verzwakt. PowerShares DB US Dollar Index Bearish (UDN) maakt gebruik van future-contracten om tegen de dollar te speculeren en zou het dus goed moeten doen als de inflatie in de VS hoger is dan daarbuiten.
Inflatievooruitzichten
Als antwoord op de huidige recessie heeft de Fed obligaties gekocht van de overheid, de hypotheekmarkt en zelfs van insolvabele financiële instellingen. De Fed heeft dit gedaan op een ongekende schaal in een poging de financiële markten te stabiliseren.
Tot op zekere hoogte monetariseert de centrale bank bestaande schulden, wat betekent dat ze de rekeningen van de overheid betaalt door geld bij te drukken. Eenvoudig gezegd, werkt het bijdrukken van geld zonder toename van de totale hoeveelheid beschikbare goederen en diensten inflatie in de hand. De Fed heeft dit programma echter niet opgezet om de overheidsuitgaven te financieren, maar om deflatie te voorkomen. Wat een grotere zorg is.
Deze factor kunnen we kwantificeren met behulp van M2, een door de overheid gehanteerde maat voor de geldhoeveelheid die het geld in omloop plus de bedragen op lopende rekeningen en spaarrekeningen omvat. Op basis van deze maat is de geldhoeveelheid de afgelopen twee jaar met slechts 5 procent op jaarbasis gegroeid, wat minder is dan het langetermijngemiddelde van 7 procent en de 13 procent tijdens de periode van hoge inflatie eind jaren 70. De balans van de Fed is sneller gegroeid dan dit percentage, wat betekent dat de banken met overreserves zitten. Zodra de deflatiedreiging afneemt, zal de Fed deze liquiditeit trachten weg te werken.
Inflatie wordt niet alleen veroorzaakt door een toename van de geldhoeveelheid, maar kan ook voortkomen uit inflatieverwachtingen. Als iemand vreest dat zijn geld in de toekomst minder waard zal zijn als gevolg van de inflatie, zult hij waarschijnlijk opslag vragen. Helaas valt het in een zwakke arbeidsmarkt niet mee om loonsverhoging te krijgen en kan een werkgever een werknemer gemakkelijk vervangen door iemand die bereid is voor minder loon te werken.
Zonder loonsverhogingen zullen producenten tot de vaststelling komen dat hun prijsverhogingen geen lang leven beschoren zijn. Als producenten hun prijzen verhogen terwijl de lonen ongewijzigd blijven, zullen consumenten zich genoodzaakt zien minder producten te kopen waardoor op termijn de groei van het BBP afneemt. Zolang de werkloosheid hoog blijft, is de kans klein dat de loondruk tot inflatie zal leiden.
Een andere factor die de inflatie laag houdt, is de lage capaciteitsbenutting. Net zo min als bij een hoge werkloosheid zullen fabrikanten hun prijzen niet kunnen verhogen als ze met overcapaciteit kampen. Hoewel we officieel niet langer in een recessie zitten, bedraagt de capaciteitsbenutting momenteel ongeveer 71 procent, wat minder is dan op enig moment tijdens de laatste twee recessies.
Hoe zit het met de groeiende staatsschuld en de verleiding voor de overheid om het probleem via inflatie weg te werken? Inflatie kan een aantrekkelijke oplossing lijken voor het probleem van de hoge staatsschuld, maar is vanuit politiek oogpunt ongewenst. Gepensioneerden die van een vast inkomen leven, zullen de politici enorm onder druk zetten om geen inflatie toe te laten. Inflatie kan de waarde van de uitstaande overheidsschuld weliswaar verlagen, maar zou de kosten voor het aflossen van die schuld verhogen en zou niets veranderen aan de grotere overheidsverplichtingen uit hoofde van rechten zoals sociale zekerheid en ziekteverzekering.
Ingeprijsd
Voor wie het niet eens is met het standpunt dat de inflatie mild zal zijn, kan worden gekeken hoe de markt erover denkt. Bij het voorspellen van de inflatie baseren mensen zich op hun ervaring, waardoor de inflatie vaak hysteresis of inertie vertoont. Morningstar heeft echter een betere manier om de inflatieverwachtingen van mensen te schatten. Zij extrapoleerrt namelijk niet alleen het verleden naar de toekomst, maar kijkt ook naar de inflatie die is ingeprijsd in Treasury Inflation-Protected Securities (TIPS). De verwachte inflatie kan worden geschat door het rendement van TIPS af te trekken van het rendement van staatsobligaties met een vergelijkbare looptijd. Volgens deze methode is in TIPS met een looptijd van vijf jaar momenteel een inflatieverwachting van slechts ongeveer 1,5 procent ingeprijsd. De verwachte inflatie kan ook worden geschat aan de hand van obligaties met een looptijd van 10 jaar. Hier zien we dat men verwacht dat de inflatie zal stijgen tot slechts 2,5 procent over vijf jaar.
Wie in ETFs belegt heeft een aantal mogelijkheden om zich in te dekken tegen het inflatierisico, maar ze zijn niet zonder gevaar. Beleggers doen er goed aan slechts een klein deel van hun vermogen specifiek te beleggen in instrumenten die inflatiebescherming bieden en moet in gedachten houden dat het huidige inflatierisico waarschijnlijk kleiner is dan de algemene perceptie.
