Als we kijken naar de rendementen van opkomende markten is het niet verwonderlijk dat beleggers zich aangetrokken voelen. Over de afgelopen tien jaar presteerde de MSCI Emerging Markets, de index voor opkomende markten, maar liefst 145% beter dan de Europese index en 160% beter dan de wereldwijde index. Daarmee begrijpen we onmiddellijk de aantrekkingskracht.
Beleggers zijn het imago van deze markten tijdens de jaren tachtig en negentig dan ook volledig vergeten. In die tijd werden de opkomende markten gekarakteriseerd door hoge schuldgraden en chronische schuldniveaus. Dat is niet langer correct. Sterker zelfs, als we naar de ratio schuld over bruto binnenlands product kijken, dan tonen de opkomende markten met 37% heel wat betere ratio’s dan de westerse economieën. Zo bedraagt de ratio schuld over bruto binnenlands product voor Amerika bijna 100% en voor Japan zelfs 200%.
De 37% is een sterk contrast met de schuldgraden ten tijde van de Aziatische Currency crisis en het daaropvolgende failliet van Rusland in 1998. Die twee historische gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat heel wat overheden van opkomende markten hun balansen zijn gaan opkuisen en vandaag minder afhankelijk zijn van buitenlandse investeerders. Door hun munten te laten devalueren zijn ze er bovendien in geslaagd om hun munten aantrekkelijker te maken en de export aan te laten trekken.
Beleggers massaal in opkomende markten
De performance heeft uiteraard een effect op beleggers. Beleggers hebben namelijk de neiging om het rendement te volgen, ook al zegt het gezegde “rendement behaald in het verleden is geen garantie voor de toekomst”. Het resultaat laat zich raden. De sterke performance heeft heel wat beleggers aangetrokken om over de afgelopen 12 maanden te beleggen in opkomende markten. Enerzijds via aandelenfondsen en anderzijds via obligatiefondsen nu ook de obligaties een aantrekkelijk rendement bieden.
De belangrijkste drijfveer voor deze inflows is ongetwijfeld de lage rentestanden op het spaarboekje en de beperkte verwachtingen voor de Europese en Amerikaanse economieën. Beleggers zijn met andere woorden op zoek naar nieuwe beleggingen die hen voldoende rendement zullen bezorgen.
We zagen over het afgelopen jaar maar liefst 24 miljard euro naar beleggingsfondsen stromen die beleggen in opkomende markten. Toen we deze studie 12 tot 24 maanden geleden deden, in het midden van de kredietcrisis, dan zagen we vooral stromen richting veilige beleggingen zoals overheidsobligaties. Beleggers zijn duidelijk op zoek naar beleggingen die hen een hoger rendement bezorgen dan de traditionele beleggingen zoals Europese en Amerikaanse aandelenfondsen.
Contraire beleggers
Voor een aantal beleggers is deze sterke groei van het vermogen in opkomende markten, zelfs een teken om nu juist niet te beleggen in opkomende markten. Deze groep contraire beleggers verwacht problemen in enkele van de hardst groeiende markten zoals China en Brazilië en is erg beducht voor de gebeurtenissen in het Midden-Oosten. Zoals Warren Buffet het zei: wanneer iedereen belegt, worden de prijzen kunstmatig omhoog gestuwd want iedereen wil kopen. Juist dan is het de moment om niet te kopen en wanneer iedereen schrik heeft van de beurzen en niemand meer belegt, juist dan is het de moment om op koopjes jacht te gaan. Dat heeft Warren Buffet tijdens de kredietcrisis prima gedaan toen hij zijn participatie nam in Goldman Sachs.
Voor zij die het nieuws niet gevolgd hebben, Goldman was de eerste financiële instelling om opnieuw torenhoge bonussen te betalen terwijl iedereen nog aan het herstellen was van de kredietcrisis.