Vijf niet mistenverstane financieel-economische signalen domineerden de week. Uit de Verenigde Staten kwam het signaal van een supermacht in verval. Met een genante vertoning in een volledig verpolitiekt debat over het schuldenplafond bereikten Democratische en Republikeinse leiders een akkoord waarmee hun land op het nippertje aan een faillissement ontkwam.
Gelukkig werpen redders zich reeds op. Vastgoedmagnaat, man achter de Miss Universe verkiezing en miljardair Donald Trump overweegt om na ‘het gepruts rond het schuldenakkoord’ toch weer aan de presidentsverkiezingen in 2012 mee te doen. Aan geld om campagne te voeren in elk geval geen gebrek. In het land van show en televisie levert dit een mooi format à la The Apprentice op. The Donald die in de oval office kanditaatministers ontvangt en een oordeel velt. 'You're fired!'
Uit China kwam een signaal van groeiend zelfbewustzijn. Chinese leiders hadden stevige kritiek op het Amerikaanse schuldenakkoord en hoe dit tot stand was gekomen. 'De Amerikaanse schuldenbom is niet onschadelijk gemaakt, de ontploffing ervan is alleen vertraagd.' Als grootste bezitter van Amerikaanse staatsschuld is het niet gek dat de Chinezen zich zorgen maken.
Een Chinese kredietbeoordelaar waardeerde de VS af tot A, waar de Westerse ‘big three’ rating bureaus hun triple A-status vooralsnog handhaven. Het lijkt een kwestie van tijd voordat Chinese kredietbeoordelingen meer en meer aan waarde winnen.
De hoge rentes die Italië en Spanje voor staatsleningen moeten betalen zijn een signaal dat de eurozone verder tobt. En de vooruitzichten zijn allesbehalve geruststellend. Spanje heeft een ontwrichte huizenmarkt, massawerkeloosheid en een premier die vervroegde verkiezingen uitschrijft omdat hij geen oplossing meer ziet voor de problemen. Italië gaat gebukt onder een schuldenberg en heeft een premier die nauwelijks serieus is te nemen.
De Saudische prins Alwaleed bin Talal gaf op geheel eigen wijze een ‘financieel en economisch signaal dat niet genegeerd kan worden’. Hij tekende een contract voor wat het hoogste gebouw in de wereld moet worden. Een duizend meter hoge erectie van beton, staal en glas die de financiële macht van de prins en Saoedi-Arabië moet symboliseren.
Het bloedbad vrijdag op de aandelenbeurzen met een AEX die door de psychologische grens van 300 punten zakte, gaf tot slot het signaal dat beleggers niet meer geloven in economisch herstell en de vrees voor een nieuwe recessie (double dip) groot is. Als het maar geen self fulfilling prophecy wordt.
De vijf signalen wijzen op een nieuwe politiek, financieel en economische constellatie waarbij het zwaartepunt verschuift van west naar oost.
Goudzoekers
Met de afnemende economische groei in Europa en de VS bereikt de goudprijs ondertussen recordhoogtes. Dat trekt goudzoekers. Niet alleen voor edelmetaalaandelen, fondsen en ETFs. Een groep Britten gaat in de Stolpsee boven Berlijn speuren naar nazi-goud. Het zou om 18 kisten gaan die in opdracht van Rijksmaarschalk Herman Göring aan het einde van de oorlog in het water zijn afgezonken om zo de oorlogsbuit te verbergen.
Is er dit weekend na de onheilstijdingen op de financiële markten nog wat leuks en ongecompliceerds te doen? De voetbalcompetitie begint weer. Het is boeiend om niet alleen het spel van beursgenoteerd voetbalbedrijf Ajax op het veld te volgen, maar ook dat in de bestuurskamer. Het kan niet lang goed gaan als commissaris Cruijff meent dat regels voor genoteerde bedrijven voor hem niet gelden.
Autoliefhebbers kunnen naar de Classic Days op het Duitse Schloss Dyck. Auto’s uit de tijd dat het windtunnelsyndroom nog niet had toegeslagen en het ontwerp nog mooie en wulpse lijnen had. Dat een sjieke Zwitserse private bank en dito horlogemerk het evenement sponsoren zegt genoeg over het niveau van de auto’s die te zien zijn. Een klassieke Fiat zal er niet tussen staan in het land van Mercedes-Benz. Maar het Italiaanse automerk revancheert zich op de beurs.
(Dit artikel is op persoonlijke titel en vertegenwoordigt niet noodzakelijk de mening van Morningstar).
