Heeft u recent nog onderzoek over mid-caps gelezen? Nee? Veel marktprofessionals beweren dat er te weinig onderzoek wordt gedaan naar mid-caps en veronderstellen daarom dat ze in portefeuilles ondervertegenwoordigd zijn. Diezelfde professionals beweren bovendien dat dit schijnbaar ongeliefde segment van het marktkapitalisatiespectrum een superieur rendement biedt. Het grootste deel van het bestaande onderzoek hierover is echter gericht op de Verenigde Staten en geldt bijgevolg niet noodzakelijk voor elke geografische regio of sector.
In dit artikel trachten we de waarheid over mid-caps te achterhalen en proberen we erachter te komen of deze stellingen (desgevallend) alleen kloppen voor de VS of ook opgaan voor de rest van de wereld. Bovendien zullen we verschillende marktomgevingen bekijken en de omstandigheden trachten te identificeren waarin mid-caps uitstekend zouden kunnen presteren.
Wat zijn mid-caps?
Laten we eerst de verschillende kapitalisatiesegmenten definiëren alvorens dieper op het onderwerp in te gaan. Morningstar definieert large-capaandelen als de aandelen die volgens kapitalisatie de top 70 procent van het binnenlandse aandelenuniversum van Morningstar vertegenwoordigen. Mid-caps zijn goed voor het volgende segment van 20 procent en small-caps maken het saldo uit. Op de datum van dit artikel bedraagt de kapitalisatiedrempel in de VS USD 10,9 miljard voor large-caps, USD 2,4 miljard voor mid-caps en USD 709 miljoen voor small-caps.
Het grootste deel van het onderzoek naar mid-caps is gericht op de VS en gebruikt de Russell 1000 Index of de S&P 500 Index als een maatstaf voor large-caps, de Russell Midcap Index als referentie-index voor mid-caps en de Russell 2000 Index als een maatstaf voor small-caps. Deze benadering heeft echter een aantal tekortkomingen. Allereerst is de Russell Midcap Index een subreeks van de Russell 1000 Index. De Russel Midcap Index bevat zo'n 800 aandelen van de Russell 1000 Index en vertegenwoordigt 31 procent van diens marktkapitalisatie, waardoor er een aanzienlijke overlapping wordt gecreëerd.
Ten tweede hebben slechts circa 530 van de aandelen die deel uitmaken van de Russell Midcap Index in werkelijkheid een marktkapitalisatie tussen USD 2,4 miljard en USD 10,9 miljard. De resterende aandelen zijn ofwel large-caps ofwel small-caps volgens de definities van Morningstar. Idealiter zou de Russell Top 200 Index moeten worden gebruikt als een maatstaf voor large-caps, hoewel in veel onderzoekspapers juist de S&P 500 Index als referentie-index voor large-caps wordt gebruikt.
Dat er voor deze doeleinden verschillende indexproviders worden gebruikt, heeft een aantal inherente gebreken. Slechts circa 50 procent van de componenten van de S&P 500 Index heeft een marktkapitalisatie van meer dan USD 10 miljard; deze index voldoet dan ook niet aan onze definitie van een zuivere referentie-index voor largecaps. Bovendien overlapt de S&P 500 Index voor meer dan 20 procent met de Russell Midcap Index.
Aan deze kant van de Atlantische Oceaan zijn de huidige kapitalisatiedrempels volgens de definities van Morningstar USD 8,1 miljard voor large-caps, USD 1,5 miljard voor mid-caps en USD 329 miljoen voor small-caps. Ondanks dat ze enigszins van deze definitie afwijken, vertegenwoordigen de STOXX Europe Large 200 Index, de STOXX Europe Mid 200 Index en de STOXX Europe Small 200 Index de beste maatstaven voor de verschillende marktkapitalisatiesegmenten in Europa.
Beschikken mid-caps over aantrekkelijke risico-rendementskenmerken?
Nadat we hebben gewezen op enkele punten waarmee beleggers rekening moeten houden bij het beoordelen van onderzoeksresultaten, zullen we nu nagaan of mid-caps ook over betere risico-rendementskenmerken beschikken dan large-caps of small-caps. Ondanks de bovenvermelde bezwaren, gebruiken we de Russell Indices voor de Amerikaanse markt en de STOXX Europe Size Indices voor de Europese markt, omdat zij voor hun respectievelijke markten de beste maatstaf vormen.
Zoals we eerder hebben vermeld, is het probleem met het grootste deel van het bestaande onderzoek naar mid-caps, dat het bijzonder vaak gericht is op de VS. Zoals blijkt uit het Europese voorbeeld zullen we merken dat de Amerikaanse bevindingen niet voor de hele wereld gelden.
Uit de bovenstaande tabel blijkt dat Amerikaanse mid-caps in de laatste twee decennia in vergelijking met small-caps en large-caps inderdaad betere absolute en naar risico gecorrigeerde rendementen hebben gerealiseerd. In Europa zouden large-caps de beleggingskeuze bij uitstek zijn geweest, op basis van een naar risico gecorrigeerd rendement over dezelfde periode.
Als we het rendement van de indices voor de verschillende kapitalisatiebereiken bekijken, dan lijkt de Amerikaanse markt te verschillen van andere regio's. In het artikel “Small Caps: Ripe for Further Outperformance?” toonden we aan dat Amerikaanse small-caps betere rendementen behaalden dan large-caps, terwijl Europese small-caps het minder goed deden dan hun respectievelijke large-capbenchmark.
We hebben aangetoond dat dit voornamelijk gebeurt in perioden met negatieve reële rentetarieven, die tijdens de in aanmerking genomen periode meer zijn voorgekomen in de VS dan in Europa. Als we het rendement van mid-caps volgens dezelfde criteria onderzoeken, komen we tot vergelijkbare resultaten, wat betekent dat mid-caps doorgaans ook betere rendementen behalen dan large-caps in omgevingen die gekenmerkt worden door een negatieve reële rente. Dit zou één mogelijke reden kunnen zijn voor het betere rendement dat in de VS door mid-caps wordt gerealiseerd, en de slechtere resultaten in Europa.
We merken op dat mid-caps aan beide zijden van de Atlantische Oceaan inderdaad ondervertegenwoordigd zijn in portefeuilles in vergelijking met large-caps. Opnieuw is het belangrijk om op te merken dat de verschillende Russell Indices niet precies voldoen aan de definitie voor mid-caps die in dit artikel wordt gehanteerd. Als we de Russell 3000 Index echter gebruiken en onze definities voor large-, mid- en small-caps toepassen, dan blijkt dat de 'Funds AUM to Index Market Cap'-ratio (de verhouding van het beheerd vermogen van fondsen tot de marktkapitalisatie van de index) voor large-caps daalt tot 23,5 procent en voor mid-caps stijgt tot 12,7 procent. Niettemin zou dit er nog steeds op wijzen dat mid-caps in de VS ondervertegenwoordigd zijn in vergelijking met large-caps. In feite zou dit in lijn zijn met de Europese markt.
Lees het vervolg op dit artikel waarin de vraag wordt beantwoord of er te weinig onderzoek wordt gedaan naar midcaps en ze ondervertegenwoordigd zijn?