Terwijl Morningstar denkt dat de goudaankopen door de centrale banken op lange termijn niet houdbaar zijn, zien het een ruimer assortiment van mogelijkheden opduiken die op korte tot middellange termijn zouden kunnen leiden tot uiteenlopende resultaten voor goudprijzen.
Centrale banken keren terug naar hun traditionele rol als netto goudleveranciers.
In dit scenario wordt ervan uitgegaan dat westerse ontwikkelde landen opnieuw goud zullen verkopen, terwijl opkomende landen goud aankopen. Een abrupte terugkeer van centrale banken die jaarlijks ruwweg 400 ton goud verkopen (wat zich heeft afgespeeld tussen 1995 en 2005) zou rampzalige gevolgen hebben voor de goudvraag en de goudprijzen op korte termijn. We denken dat het weinig waarschijnlijk is dat dit scenario zich in de komende jaren zal voltrekken gezien de gewijzigde kijk die de officiële sector heeft op goud als een strategisch reserveactief, vooral bij opkomende economieën, alsook de terughoudendheid van westerse landen om hun goudvoorraden verder af te bouwen.
Centrale banken kopen minder goud maar beginnen niet opnieuw goud te verkopen.
We denken dat de kans groter is dat dit scenario plaatsvindt, omdat sommige opkomende landen die momenteel goud kopen, besluiten hun aankoopprogramma’s af te bouwen. Niet omdat westerse ontwikkelde landen beslissen om profijt te halen uit hogere goudprijzen om het goud dat ze bezitten, te verkopen. Centrale banken worden meer gemotiveerd door strategische beleidsoverwegingen in plaats van door zuiver economisch gezond verstand. Zelfs een matige vertraging van de honger van de officiële sector naar goud zou waarschijnlijk tegenwind betekenen voor de goudvraag en de goudprijzen.
Centrale banken verdringen zich om op middellange termijn goud te verzamelen.
We denken niet dat dit scenario een grote kans maakt, maar het is mogelijk. We kunnen een scenario uitdenken waarbij grotere zorgen omtrent de staatsschulden of een afkalving van het vertrouwen in de Amerikaanse dollar centrale banken ertoe zou kunnen aanzetten zich massaal tot goud te wenden als een alternatief reserveactief in vreemde valuta. Hierdoor zou de vraag naar goud en de goudprijs op korte tot middellange termijn een stevige boost geven.
Toch denken we niet dat versnelde aankopen van goud gedurende lange periodes kunnen worden volgehouden omdat centrale banken over het algemeen goud verzamelen als afdekking tegen de Amerikaanse dollar en andere vreemde valuta’s in plaats van goud hun reserves te laten domineren. Het is eigenlijk zo dat versnelde aankopen het uiteindelijke verval van de vraag naar goud door de officiële sector een halt kunnen toeroepen door centrale banken in staat te stellen hun doelstellingen inzake goudpercentage sneller te behalen.
Centrale banken handhaven de huidige niveaus van hun goudaankopen.
We denken dat dit scenario het meest waarschijnlijke is en dat het het best past in de goudprijsprognose van Morningstar. Indien de centrale banken de huidige niveaus van hun goudaankopen handhaven, zullen de goudprijzen op middellange termijn rond spotniveaus blijven, uitgaande van de veronderstelling dat andere leverings- en vraagfactoren stabiel blijven. Eenmaal de grote kopers ophouden goud te verzamelen omdat ze hun doelstelling inzake goudpercentage hebben bereikt, zal de vraag van de officiële sector in zijn geheel genomen afnemen, wat op langere termijn zal leiden tot lagere goudprijzen.
Lees ook
Deel 1: de rol van centrale banken
Aankopen door de centrale bank vormen de sleutel om de vraag naar en de prijszetting van het gele metaal te begrijpen.
Deel 2: heimelijke goudaankoop door centrale banken
Waarom kopen centrale banken goud?
Deel 3: de goudprijs op lange termijn
Gevolgen voor de goudprijzen.
